Submit your own story at kramer69@yahoo.com. I will try to write my own stories. Please leave comment below. Thank you Habit.
Thursday, April 30, 2015
STORY: ANG LALAKI SA BUROL [16]
Dali-dali akong tumakbo sa hagdanan upang tingnan kung ano ang nangyari kay Ricky at kung sino ang nabaril niya. At sa bilis ng aking pagtakbo ay tila hindi lumalapat sa hagdanan ang aking mga paa.
Noong narating ko na ang ground floor, tinumbok ko ang main door na nakabukas at noong nasa bungad na, doon ko nakita si Ricky na nakatayo sa harap ng gate, nakatutok pa rin ang baril sa kanilang dalawa ni James at kambal niya na patuloy na nagsambuno sa harapan ng lawn ng bahay.
“Sino ang binaril mo!” ang sigaw ko kay Ricky.
“Warning shots lang iyon igan! Lalapit pa sana kasi sa akin iyang isa. Mabuti na lang at hinaharang din ng isa.”
Nahimasmasan naman ako. Ang akala ko kasi ay may nabaril na sa kanila. “Si James iyang humarang sa isa! Ayaw niyang maagaw ng kambal niya ang baril na nasa iyo!” sigaw ko uli. At baling sa dalawang kambal na patuloy pa ring nagsambuno, “James! Mag-ingat ka!”
Nahinto sandali si James sa pagharang niya kay John. “Huwag kang lumapit Yak... d’yan ka lang!” sagot naman ni James sa akin.
Ngunit iyon na pala ang hinintay na pagkakataon ni John. Agad siyang nakatakbo palapit kay Ricky na nabigla rin, inagaw ang baril, inilignkis niya ang isa niyang kamay sa katawan ni Ricky atsaka itinutok ang baril sa ulo nito.
“Igannnnnn!!!” ang malakas na tili ni Ricky.
“Huwag kayong magkamaling sundan kami kung ayaw ninyo na may mangyaring masama sa kanya!”
“Huwag mo siyang saktan tol! Huwag mo nang dagdagan pa ang masamang record mo. Matutulungan pa kita. Pangako ko sa iyo, bibigyan kita ng magaling na abugado upang hindi ka makulong.”
Noong narating ko na ang ground floor, tinumbok ko ang main door na nakabukas at noong nasa bungad na, doon ko nakita si Ricky na nakatayo sa harap ng gate, nakatutok pa rin ang baril sa kanilang dalawa ni James at kambal niya na patuloy na nagsambuno sa harapan ng lawn ng bahay.
“Sino ang binaril mo!” ang sigaw ko kay Ricky.
“Warning shots lang iyon igan! Lalapit pa sana kasi sa akin iyang isa. Mabuti na lang at hinaharang din ng isa.”
Nahimasmasan naman ako. Ang akala ko kasi ay may nabaril na sa kanila. “Si James iyang humarang sa isa! Ayaw niyang maagaw ng kambal niya ang baril na nasa iyo!” sigaw ko uli. At baling sa dalawang kambal na patuloy pa ring nagsambuno, “James! Mag-ingat ka!”
Nahinto sandali si James sa pagharang niya kay John. “Huwag kang lumapit Yak... d’yan ka lang!” sagot naman ni James sa akin.
Ngunit iyon na pala ang hinintay na pagkakataon ni John. Agad siyang nakatakbo palapit kay Ricky na nabigla rin, inagaw ang baril, inilignkis niya ang isa niyang kamay sa katawan ni Ricky atsaka itinutok ang baril sa ulo nito.
“Igannnnnn!!!” ang malakas na tili ni Ricky.
“Huwag kayong magkamaling sundan kami kung ayaw ninyo na may mangyaring masama sa kanya!”
“Huwag mo siyang saktan tol! Huwag mo nang dagdagan pa ang masamang record mo. Matutulungan pa kita. Pangako ko sa iyo, bibigyan kita ng magaling na abugado upang hindi ka makulong.”
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [13]
Para akong naalipin sa isang napaka-lakas na kapangyarihan sa mga oras na iyon. Hindi ko akalain na ang napaka-gwapong kagaya niya, napaka-bait, napaka-caring, at taong minamahal ko ay hahalikan ako. Sobrang init ng kanyang mga labi. Sobrang sarap na hindi mo maipaliwanag. Alam ko sa mga oras na iyon, MALI!! Mali ang nangyari at gusto kong itigil yun. Pero ang kontrabida kong puso ay sumisigaw na ituloy ito, idiin, yakapin siya at angkinin sa gabing iyon.
Makalipas ang may higit sampung minutong paghahalikan namin ay nagkaroon na ako ng lakas upang kumawala sa kapangyarihang taglay niya. Bumitiw ako at sabay tulak sa kanya palayo.
KUYA JARED: “Ano?? Alam mo na ang sagot ha?? Alam mo na kung sino ang mahal ko!?!?” ang medyo malakas niyang sabi.
Hindi naman ako nakapagsalita sa nadinig ko at ginawa niya. AKo? Mahal niya? Ano nanaman ang trip ng g*gong ito?
KUYA JARED: “Bakit hindi ka magsalita ngayon ha??” ang sigaw niya sa akin.
AKO: “Yan ba ang pinag-iinit ng ulo mo ha?” ang nasabi ko na lang na nahihiya pa rin.
KUYA JARED: “Oo.. kasi mahal kita Gab.. Mahal na mahal kita..” ang seryoso ngunit medyo malambing niyang pagkakasabi. Aayyyiiee!! Hehehe.
AKO: “Jared, alam mong hindi---“ hindi ko natapos dahil bigla siyang nagsalita.
KUYA JARED: “Isang tanong isang sagot Gab, MAHAL MO BA AKO? Higit sa isang kaibigan?” ang seryoso niyang tanong.
AKO: “Jared please, I don’t want---“ hindi nanaman ako natapos.
KUYA JARED: “Isang sagot lang Gab ang gusto kong madinig. Oo o Hindi. MAHAL MO BA AKO higit pa bilang Best Friend mo? Mahal mo ba ako HIGIT PA SA ISANG KAPATID?” ang biglang pagtaas niya ng boses.
Ngunit imbis na sagutin ang tanong niya ay natahimik ako at biglang pumatak ang luha sa mga mata ko.
KUYA JARED: “Tangina Sagutin mo ako!! Mahal mo ba ako o Hindi?” sabay hawak ng madiin sa mga balikat ko, kasabay ang pagtulo ng kanyang luha.
Makalipas ang may higit sampung minutong paghahalikan namin ay nagkaroon na ako ng lakas upang kumawala sa kapangyarihang taglay niya. Bumitiw ako at sabay tulak sa kanya palayo.
KUYA JARED: “Ano?? Alam mo na ang sagot ha?? Alam mo na kung sino ang mahal ko!?!?” ang medyo malakas niyang sabi.
Hindi naman ako nakapagsalita sa nadinig ko at ginawa niya. AKo? Mahal niya? Ano nanaman ang trip ng g*gong ito?
KUYA JARED: “Bakit hindi ka magsalita ngayon ha??” ang sigaw niya sa akin.
AKO: “Yan ba ang pinag-iinit ng ulo mo ha?” ang nasabi ko na lang na nahihiya pa rin.
KUYA JARED: “Oo.. kasi mahal kita Gab.. Mahal na mahal kita..” ang seryoso ngunit medyo malambing niyang pagkakasabi. Aayyyiiee!! Hehehe.
AKO: “Jared, alam mong hindi---“ hindi ko natapos dahil bigla siyang nagsalita.
KUYA JARED: “Isang tanong isang sagot Gab, MAHAL MO BA AKO? Higit sa isang kaibigan?” ang seryoso niyang tanong.
AKO: “Jared please, I don’t want---“ hindi nanaman ako natapos.
KUYA JARED: “Isang sagot lang Gab ang gusto kong madinig. Oo o Hindi. MAHAL MO BA AKO higit pa bilang Best Friend mo? Mahal mo ba ako HIGIT PA SA ISANG KAPATID?” ang biglang pagtaas niya ng boses.
Ngunit imbis na sagutin ang tanong niya ay natahimik ako at biglang pumatak ang luha sa mga mata ko.
KUYA JARED: “Tangina Sagutin mo ako!! Mahal mo ba ako o Hindi?” sabay hawak ng madiin sa mga balikat ko, kasabay ang pagtulo ng kanyang luha.
STORY: Ang Munting Lihim [13]
“T-tanggapin mo na please...” sambit niya uli, kitang-kita ko ang pamumutla na niya.
Noong una, litong-lito ang aking isip kung ano ang gagawin. Syempre, nagalit ako sa kanya ngunit hindi ko rin akalain na magagawa niyang putulin ang kanyagn daliri nang dahil lamang sa ganoon. At noong nakita ko pa ang malakas na pagtagas ng dugo galing sa kanyang sugat, doon na ako nataranta.
“M-mauubusan ako ng dugo tol. Tanggapin mo na please...” ang pag-ulit niya.
At sa matinding takot ko, dali-dali kong kinuha ang singsing na kanyang inabot. At halos kasabay rin sa pagkakuha ko sa singsing, bumagsak siya sa sahig.
Tarantang ipinasok ko ang singsing sa aking bulsa atsaka tumakbo sa binatana, nagsisigaw, ang boses ay tila sa isang taong halos puputok ang baga sa matinding pagsisigaw. “Itay!!! Itaayyyyyyyyyyy! Saklolo! Saklolo pooooooo! Mga kapitbahay! Saklolooooooo!!! Itayyyyyyyyyyy!!!”
Wala pang sampong segundo ay nakita kong tarantang nagtatakbo nang pumasok sa kuwarto ang itay. “Anong nangyari?!” Ang tanong niya noong nakita si Kuya Andrei na nakabulagta sa sahig at dumadaloy ang maraming dugo sa kanyang naputol na daliri.
“E-ewan ko...” ang nanginginig kong sagot. Syempre, hindi ko naman puwedeng sabihin na ako ang dahilan at baka maungkat ang mga nangyari.
“Hala! Pulutin mo iyang natanggal na daliri. Manghingi ka ng ice sa kapitbahay o sa tindahan at ilagay ang daliri sa isang tabo o baso kasama ang ice!” ang sambit ng itay sabay hablot ng kanyang damit, pinunit ito at ang mga pilas ay ginawang tourniquet sa bandang pulso ni Kuya Andrei. “At tumawag ka na rin ng masasakyan natin, dalhin natin ang kuya mo sa ospital!” dugtong niya habang inaayos ang tourniquet.
Hindi ko lubos maisalarawan ang aking naramdaman. Natakot, nanginginig ang kalamanan, nanghihina dahil sa pagkakita ko ng dugo. Ngunit pilit akong tumalima sa iniutos ng itay. Dali-dali kong pinulot ang putol na daliri ni Kuya Andrei at nagmamadaling tumungo sa kusina upang maghanap ng malagyan nito.
Noong una, litong-lito ang aking isip kung ano ang gagawin. Syempre, nagalit ako sa kanya ngunit hindi ko rin akalain na magagawa niyang putulin ang kanyagn daliri nang dahil lamang sa ganoon. At noong nakita ko pa ang malakas na pagtagas ng dugo galing sa kanyang sugat, doon na ako nataranta.
“M-mauubusan ako ng dugo tol. Tanggapin mo na please...” ang pag-ulit niya.
At sa matinding takot ko, dali-dali kong kinuha ang singsing na kanyang inabot. At halos kasabay rin sa pagkakuha ko sa singsing, bumagsak siya sa sahig.
Tarantang ipinasok ko ang singsing sa aking bulsa atsaka tumakbo sa binatana, nagsisigaw, ang boses ay tila sa isang taong halos puputok ang baga sa matinding pagsisigaw. “Itay!!! Itaayyyyyyyyyyy! Saklolo! Saklolo pooooooo! Mga kapitbahay! Saklolooooooo!!! Itayyyyyyyyyyy!!!”
Wala pang sampong segundo ay nakita kong tarantang nagtatakbo nang pumasok sa kuwarto ang itay. “Anong nangyari?!” Ang tanong niya noong nakita si Kuya Andrei na nakabulagta sa sahig at dumadaloy ang maraming dugo sa kanyang naputol na daliri.
“E-ewan ko...” ang nanginginig kong sagot. Syempre, hindi ko naman puwedeng sabihin na ako ang dahilan at baka maungkat ang mga nangyari.
“Hala! Pulutin mo iyang natanggal na daliri. Manghingi ka ng ice sa kapitbahay o sa tindahan at ilagay ang daliri sa isang tabo o baso kasama ang ice!” ang sambit ng itay sabay hablot ng kanyang damit, pinunit ito at ang mga pilas ay ginawang tourniquet sa bandang pulso ni Kuya Andrei. “At tumawag ka na rin ng masasakyan natin, dalhin natin ang kuya mo sa ospital!” dugtong niya habang inaayos ang tourniquet.
Hindi ko lubos maisalarawan ang aking naramdaman. Natakot, nanginginig ang kalamanan, nanghihina dahil sa pagkakita ko ng dugo. Ngunit pilit akong tumalima sa iniutos ng itay. Dali-dali kong pinulot ang putol na daliri ni Kuya Andrei at nagmamadaling tumungo sa kusina upang maghanap ng malagyan nito.
Monday, April 27, 2015
STORY: ANG LALAKI SA BUROL [15]
“May pruweba ka ba sa sinabi mong iyan na ibang tao ito?” Ang tanong uli ng pari.
“Mayroon po...” at inangat ko ang litrato na kuha namin ni James noong panahong umalis siya at naganap ang aksidente.
Nagmuestra ang pari na lumapit ako sa altar upang matingnan niya ang litrato.
Dali-dali akong tumalima. Nagtatakbo akong lumapit sa altar at iniabot sa pari ang mga litrato. Halos marinig mo ang pagbagsak ng karayom sa loob ng simbahang iyon sa tindi ng katahimikan habang tiningnan ng pari ang aming larawan.
“Marlon Ibanez... James Andres... Hmmmm.” ang narinig kong bulong ng pari habang seryosong inusisa niya ang mga litrato. At, “Ok...” Iyon lang. At inabot na niya ang litrato sa akin.
Tinanggap ko ang mga litratong inabot ng pari sa akin. Inirapan ko pa silang dalawa ni Marlon at Sophia na halata sa mga mata ang galit habang sinundan nila ako ng tingin. Buong pagmamalaking tumalikod ako sa kanila at tinumbok ang aking upuan sa tabi ni Ricky. Pakiramdam ko kasi ay panalo na ako. “O... tingnan lang natin kung matutuloy pa ang kasal ninyo.” bulong ko sa sarili.
Ngunit sabay sa aking pag-upo ay ang matindi kong pagkagulat noong sinabi ng pari na, “Wala na bang hahadlang?”
Nagtinginan muli ang mga tao. Ang iba ay sa akin nakatutok ang mga mata.
“Kung wala na... Ituloy na natin ang kasal.”
“Mayroon po...” at inangat ko ang litrato na kuha namin ni James noong panahong umalis siya at naganap ang aksidente.
Nagmuestra ang pari na lumapit ako sa altar upang matingnan niya ang litrato.
Dali-dali akong tumalima. Nagtatakbo akong lumapit sa altar at iniabot sa pari ang mga litrato. Halos marinig mo ang pagbagsak ng karayom sa loob ng simbahang iyon sa tindi ng katahimikan habang tiningnan ng pari ang aming larawan.
“Marlon Ibanez... James Andres... Hmmmm.” ang narinig kong bulong ng pari habang seryosong inusisa niya ang mga litrato. At, “Ok...” Iyon lang. At inabot na niya ang litrato sa akin.
Tinanggap ko ang mga litratong inabot ng pari sa akin. Inirapan ko pa silang dalawa ni Marlon at Sophia na halata sa mga mata ang galit habang sinundan nila ako ng tingin. Buong pagmamalaking tumalikod ako sa kanila at tinumbok ang aking upuan sa tabi ni Ricky. Pakiramdam ko kasi ay panalo na ako. “O... tingnan lang natin kung matutuloy pa ang kasal ninyo.” bulong ko sa sarili.
Ngunit sabay sa aking pag-upo ay ang matindi kong pagkagulat noong sinabi ng pari na, “Wala na bang hahadlang?”
Nagtinginan muli ang mga tao. Ang iba ay sa akin nakatutok ang mga mata.
“Kung wala na... Ituloy na natin ang kasal.”
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [12]
ELLA: “........... Ikaw Gab, ikaw ang taong mahal ko.. Sobra..” At tuluyan na siyang umiyak.
Para akong tinamaan ng kidlat sa nadinig ko. Hindi ko alam na nakakasakit na pala ako ng ibang tao. Pero sa aking natuklasan ay may katumbas na katanungan na naglalaro sa isip ko.
ELLA: “Pero tandaan mo ito Gab, tanggap ko na hindi ako ang mahal mo. Tanggap ko din na meron kang ibang mahal.”
AKO: “Ano bang sinasabi mo Ella?”
ELLA: “Gabriel wag ka ng magmaang-maangan, alam ko mahal mo si Jared. Nakikita ko na mahal mo siya. Sa ngiti mo, sa tawa mo kapag magkasama kayo, sa paglalambingan niyo, sa mga mata mo, at sa mga awit na kinakanta ninyo.”
Tila nabilaukan ako sa mga nadinig ko. Para akong malulusaw sa hiya dahil all this time, nararamdaman pala niya ang katotohanan. Higit sa lahat, alam niya na umiibig ako sa kapwa ko lalaki.
ELLA: “Noong una, parang wala lang. Pero habang tumatagal ang pagiging mag-close ninyong dalawa, I see something’s wrong ehh. Nakumpirma ko ang lahat nung papauwi tayo galing sa lupain niyo. Natatandaan mo ba? Nakaupo tayong tatlo ni Jared sa likuran ng kotse samantalang si Ely naman ay nasa harap? Nadinig ko ang usapan ninyo noon ni Jared. Sinabi nga niya na “Mahal Talaga kita.. MAHAL NA MAHAL” at pagkatapos ng discussion niyo, pabiro mo pa ngang sinabi na “Ok sige, wala ng bawian yan ah”. Sa puntong iyon, kahit alam kong bilang isang kaibigan ang ibig mong ipahiwatig sa kanya, parang madudurog na ang puso ko dahil alam ko na mahal mo siya higit sa isang kaibigan at alam ko ganon din siya sa iyo.” Ang sabi niya habang umiiyak.
AKO: “Ella, Best friend lang ang tingin sa akin nun, parang kapatid lang.” ang sabi ko.
ELLA: “Hindi Gab, nakikita ko rin na special ka sa kanya at meron siyang nararamdaman para sa iyo. Naaalala mo pa rin ba nung kotse tayo at sinabi niyang “Si Gab ang mahal ko”, sa puntong iyon naramdaman ko na mahal na mahal ka rin ni Jared. Ramdam ko ang salitang binigkas niya at alam kong hindi Joke iyon.” Sabi niya habang humahagulgol na.
Para akong tinamaan ng kidlat sa nadinig ko. Hindi ko alam na nakakasakit na pala ako ng ibang tao. Pero sa aking natuklasan ay may katumbas na katanungan na naglalaro sa isip ko.
ELLA: “Pero tandaan mo ito Gab, tanggap ko na hindi ako ang mahal mo. Tanggap ko din na meron kang ibang mahal.”
AKO: “Ano bang sinasabi mo Ella?”
ELLA: “Gabriel wag ka ng magmaang-maangan, alam ko mahal mo si Jared. Nakikita ko na mahal mo siya. Sa ngiti mo, sa tawa mo kapag magkasama kayo, sa paglalambingan niyo, sa mga mata mo, at sa mga awit na kinakanta ninyo.”
Tila nabilaukan ako sa mga nadinig ko. Para akong malulusaw sa hiya dahil all this time, nararamdaman pala niya ang katotohanan. Higit sa lahat, alam niya na umiibig ako sa kapwa ko lalaki.
ELLA: “Noong una, parang wala lang. Pero habang tumatagal ang pagiging mag-close ninyong dalawa, I see something’s wrong ehh. Nakumpirma ko ang lahat nung papauwi tayo galing sa lupain niyo. Natatandaan mo ba? Nakaupo tayong tatlo ni Jared sa likuran ng kotse samantalang si Ely naman ay nasa harap? Nadinig ko ang usapan ninyo noon ni Jared. Sinabi nga niya na “Mahal Talaga kita.. MAHAL NA MAHAL” at pagkatapos ng discussion niyo, pabiro mo pa ngang sinabi na “Ok sige, wala ng bawian yan ah”. Sa puntong iyon, kahit alam kong bilang isang kaibigan ang ibig mong ipahiwatig sa kanya, parang madudurog na ang puso ko dahil alam ko na mahal mo siya higit sa isang kaibigan at alam ko ganon din siya sa iyo.” Ang sabi niya habang umiiyak.
AKO: “Ella, Best friend lang ang tingin sa akin nun, parang kapatid lang.” ang sabi ko.
ELLA: “Hindi Gab, nakikita ko rin na special ka sa kanya at meron siyang nararamdaman para sa iyo. Naaalala mo pa rin ba nung kotse tayo at sinabi niyang “Si Gab ang mahal ko”, sa puntong iyon naramdaman ko na mahal na mahal ka rin ni Jared. Ramdam ko ang salitang binigkas niya at alam kong hindi Joke iyon.” Sabi niya habang humahagulgol na.
STORY: Ang Munting Lihim [12]
Mistula akong napako sa aking kinatatayuan sa aking nakita habang silang dalawa naman na nagulat din ay nakatingin sa amin ni Noah. At doon ko nakumpirma. Siya ang maganda at seksing babaeng nakita ko sa mall sa lugar ng pinag-aaralan ko. Nakasuot siya ng puting damit ng nurse, at sa kanyang ayos ay lalo pang tumingkad ang kanyang taglay na ganda.
“T-tol!!!” ang sigaw ni kuya Andrei noong nakita niya akong hindi natinag, nakatayo lang sa sa may pintuan na parang nakakita ng multo. “N-nandito ka pala???”
Sa pagkasabi niya noon, bigla ring tumayo ang babae at naupo sa isang silya sa gilid ng kama niya. “S-siya pala si Alvin?” ang sabi niya. “P-parang nakita ko na siya ah!” Todo-ngiti siya na para bang walang kaalam-alam sa tila gunaw na gunaw ko nang mundo.
Si Noah naman ay panay lang din ang ngiti. tila nagpapa-cute. Pareho sila noong babae, todo ngiti, inosenteng-inosente sa pagdurugo ng aking puso. Parang gusto ko tuloy pag-umpugin ang kanilang mga ulo.
Kung sabagay, ako lang din naman talaga ang nakakaalam ng lahat; kami ni kuya Andrei. At sa nangyaring iyon, parang hindi ko na rin alam kung kakampi ko pa ba siya; kung nararamdaman pa rin ba niya ako; kung ang dulot na sakit sa kanyang ginawa sa akin ay naramadaman din niya. Feeling ko ay nag-iisa lang talaga ako sa mundo. Walan gkakampi, walang mapagsabihan sa sakit na dinadala ng aking puso.
“Halika... namiss ko ang bunso ko.” sambit ni kuya Andrei noong nanatiling nakatayo lang ako sa bungad ng pintuan at tulala pa ring nakatingin sa kanya.
Nakadamit siya ng pangpasyente. Nag-iisang pasyente lang siya sa kuwartong iyon na sa linis at ganda ng higaan, masinop na pagkalinis, maganda ang pagkapintura ng kuwarto, at lamig ng air-con nito ay masasabi kong pang-VIP ito. Parang isang kuwarto lamang ng isang five-star hotel, kagaya noong tinuluyan namin ni kuya Andrei sa San Pedro City.
“T-tol!!!” ang sigaw ni kuya Andrei noong nakita niya akong hindi natinag, nakatayo lang sa sa may pintuan na parang nakakita ng multo. “N-nandito ka pala???”
Sa pagkasabi niya noon, bigla ring tumayo ang babae at naupo sa isang silya sa gilid ng kama niya. “S-siya pala si Alvin?” ang sabi niya. “P-parang nakita ko na siya ah!” Todo-ngiti siya na para bang walang kaalam-alam sa tila gunaw na gunaw ko nang mundo.
Si Noah naman ay panay lang din ang ngiti. tila nagpapa-cute. Pareho sila noong babae, todo ngiti, inosenteng-inosente sa pagdurugo ng aking puso. Parang gusto ko tuloy pag-umpugin ang kanilang mga ulo.
Kung sabagay, ako lang din naman talaga ang nakakaalam ng lahat; kami ni kuya Andrei. At sa nangyaring iyon, parang hindi ko na rin alam kung kakampi ko pa ba siya; kung nararamdaman pa rin ba niya ako; kung ang dulot na sakit sa kanyang ginawa sa akin ay naramadaman din niya. Feeling ko ay nag-iisa lang talaga ako sa mundo. Walan gkakampi, walang mapagsabihan sa sakit na dinadala ng aking puso.
“Halika... namiss ko ang bunso ko.” sambit ni kuya Andrei noong nanatiling nakatayo lang ako sa bungad ng pintuan at tulala pa ring nakatingin sa kanya.
Nakadamit siya ng pangpasyente. Nag-iisang pasyente lang siya sa kuwartong iyon na sa linis at ganda ng higaan, masinop na pagkalinis, maganda ang pagkapintura ng kuwarto, at lamig ng air-con nito ay masasabi kong pang-VIP ito. Parang isang kuwarto lamang ng isang five-star hotel, kagaya noong tinuluyan namin ni kuya Andrei sa San Pedro City.
Friday, April 24, 2015
STROY: SI UNLCE NA MALIBOG
Mga 14 years old pa lang ako nun,ni hindi pa nga ako marunong mag jakol...
Wala kasi akong kapatid
na lalaki, at mga pinsan ko naman
ay nakatira sa probinsiya kaya wala
ako halos kamuwang muwang sa sex.
Naalala ko December yun nung
dumating ang uncle ko mula sa
Saudi. Magbabakasyon daw muna sya sa amin bago sya umuwi sa.probinsya para pakasalan nya yung
matagal na nyang ka penpal.
Lagpas 30 na si Uncle pero binata pa rin.
Mailang beses ko ng narininig sa mga
kamag anakan namin na may pagka.silahis daw sya...
Ayokong maniwala, pano
ba naman mangyayari yun eh
lalaking lalaki ang tindig nya...
Palibhasa batak ang katawan sa
trabaho, sa construction sya na
assign sa Saudi, kaya napakatikas ng
kanyang mga braso...
Marahil naiisip nila yun
dahil masyadong maamo
ang mukha ni uncle. Medyo tsinito at mestiso pa, manang mana sa lolo ko.
Wala kasi akong kapatid
na lalaki, at mga pinsan ko naman
ay nakatira sa probinsiya kaya wala
ako halos kamuwang muwang sa sex.
Naalala ko December yun nung
dumating ang uncle ko mula sa
Saudi. Magbabakasyon daw muna sya sa amin bago sya umuwi sa.probinsya para pakasalan nya yung
matagal na nyang ka penpal.
Lagpas 30 na si Uncle pero binata pa rin.
Mailang beses ko ng narininig sa mga
kamag anakan namin na may pagka.silahis daw sya...
Ayokong maniwala, pano
ba naman mangyayari yun eh
lalaking lalaki ang tindig nya...
Palibhasa batak ang katawan sa
trabaho, sa construction sya na
assign sa Saudi, kaya napakatikas ng
kanyang mga braso...
Marahil naiisip nila yun
dahil masyadong maamo
ang mukha ni uncle. Medyo tsinito at mestiso pa, manang mana sa lolo ko.
STORY: SADISTA SI BAYAW
Bagong salta ako sa Maynila. Kakatapos ko lang kasi ng kolehiyo. Kasama ko sa bahay ang aking ate at ang aking bayaw na si Kuya JUn.wala pa silang anak sapagkat bagong kasal lamang sila. Maganda ang ate dahil may lahi kaming espanyol kaya siguro nabighani sa kanya si KuyaJUn na ubod ng gwapo.May taas na 6'1 at maganda ang pangangatawan dahil batak sa Gym..kung titignang mabuti ay nakakahawig niya si Raymond Bagatsing dahil sa kanyang matangos na ilong at maaamong mata. Unang kita ko pa lamang sa kaya noon ayhumanga na ako sa kayang kagwapuhan bagamat may nobya naman ako at di ko pinapansin ang anumang kaisipan tungkol sa kabaklaan.
Nakikitira ako sa kanila kasi ayaw ng nanay ko na tumira akong mag-isa sa boarding house..Okay naman iyon kay ate at sa kanyang asawang si Kuya Jun.
Noong una,nahihiya talaga ako kasi di ko naman ka vibes si Kuya Jun.Pero nung tumagal,nakasanayan ko na rin ang aking bagong tahanan..trabaho ,bahay,gym lamang ang aking routine sa araw araw.
Nagtatrabaho ako sa isang call center sa Ortigas.Laking ginhawa na rin sa akin dahil medyo malapit ang San Juan sa aking pingtatrabahuan.Okay na sana lahat pero nung minsang umalis si Ate upang magbakasyon sa aming probinsya,naiwan ako sa bahay kasama si Kuya Jun...
Di naman kami nagkikita dahil panggabi angaking trabaho samantalang siya ay sa araw pumapasok.Minsan isang tanghali,kakagaling ko lamang sa gym. Isa iyon sa pinagkakaabalahan ko pagkatapos gumising.Nais ko ring mapaganda ang aking pangangatawan. Naabutan kong nanonood ng Tv si Kuya.Nakasuot lamang siya ng boxer shorts at nakahilata sa sofa.Di ko sinasadayang mapatingin sa bandang ibaba niya dahil nakabukaka pa siya ng bahagya..Kita ko na sumisilip ang ulo ng kanyang alaga sa siwang ng kanyang boxers silip ko rin ang itlog na napapaligiran ng makapal na bulbol.Ewan pero biglang nanuyot ang aking lalamunan..Matagal ko nang nararamdaman ito..pero di ko pinapansin,bagamat sagana naman ako sa romansa sa girlfriend kong si Mona tuwing day off ko,alam kong may pagnanasa rin ako sa kapwa lalaki.napatingin ako kay Kuya. tumango siya bilang tanda ng pagbati.Dire diretso akong pumasok sa aking silid...
Nakikitira ako sa kanila kasi ayaw ng nanay ko na tumira akong mag-isa sa boarding house..Okay naman iyon kay ate at sa kanyang asawang si Kuya Jun.
Noong una,nahihiya talaga ako kasi di ko naman ka vibes si Kuya Jun.Pero nung tumagal,nakasanayan ko na rin ang aking bagong tahanan..trabaho ,bahay,gym lamang ang aking routine sa araw araw.
Nagtatrabaho ako sa isang call center sa Ortigas.Laking ginhawa na rin sa akin dahil medyo malapit ang San Juan sa aking pingtatrabahuan.Okay na sana lahat pero nung minsang umalis si Ate upang magbakasyon sa aming probinsya,naiwan ako sa bahay kasama si Kuya Jun...
Di naman kami nagkikita dahil panggabi angaking trabaho samantalang siya ay sa araw pumapasok.Minsan isang tanghali,kakagaling ko lamang sa gym. Isa iyon sa pinagkakaabalahan ko pagkatapos gumising.Nais ko ring mapaganda ang aking pangangatawan. Naabutan kong nanonood ng Tv si Kuya.Nakasuot lamang siya ng boxer shorts at nakahilata sa sofa.Di ko sinasadayang mapatingin sa bandang ibaba niya dahil nakabukaka pa siya ng bahagya..Kita ko na sumisilip ang ulo ng kanyang alaga sa siwang ng kanyang boxers silip ko rin ang itlog na napapaligiran ng makapal na bulbol.Ewan pero biglang nanuyot ang aking lalamunan..Matagal ko nang nararamdaman ito..pero di ko pinapansin,bagamat sagana naman ako sa romansa sa girlfriend kong si Mona tuwing day off ko,alam kong may pagnanasa rin ako sa kapwa lalaki.napatingin ako kay Kuya. tumango siya bilang tanda ng pagbati.Dire diretso akong pumasok sa aking silid...
STORY: ANG LALAKI SA BUROL [14]
Nagtatakbo ako, hindi alam kung saan patungo, hinayaang ang sariling mga paa ang gumiya sa akin kung saan man niya ako gustong dalhin.
Hangang sa naalimpungatan kong nasa isang sulok na pala ako ng central plaza. At noong nilingon ko ang aking gilid, nakita ko ang bukana ng simbahan. Mistula itong nang-imbita. Parang may tumulak sa akin upang pasukin ko ang simbahan.
At pumasok ako sa loob. Walang ginanap na misa sa oras na iyon kung kaya ay halos bakante ang mga upuan.
Tinumbok ko ang pinakamalapit na upuan na nasa bukana lang ng simbahan, kung saan din ako pumasok. Noong nakaupo na, doon ko na pinakawalan ang aking tinimping sama ng loob. Humagulgol ako na parang isang paslit. Pakiramdam ko kasi ay nag-iisa lang ako sa mundo at wala akong ibang masumbungan sa aking mga hinaing kundi ang simbahan.
Lumuhod ako, nanalangin na sana ay makayanan ko pa ang lahat. Isiniwalat ko sa ang sobrang bigat ng aking kalooban. Para akong isang batang nagsumbong ng aking mga hinaing, isiniwalat ang mga nangyari sa aking buhay; na ang taong akala ko ay kakampi ko at nararapat kong ipaglaban ay siya mismo ang tumiwalag, bumasag sa kanyang mga pangako at kinampihan pa ang babaeng siyang dahilan kung bakit hindi pa rin bumabalik ang kanyang alaala.
“Ang sakit po.... Ang buong akala ko ay ok lang siya; na malapit na siyang tumiwalag kay Sophia. Ngunit bigla siyang nagbago. At ang masklap pa ay pakakasalan pa niya si Sophia.” bulong ko. “Alam ko Lord, marami rin akong kasalanan. Siguro, hindi ako nababagay na heto, magmakaawa sa iyo kasi, alam ko, pasaway ako. Pero kasi... wala na akong ibang matatakbuhan eh. Parang sasabog na ang puso ko sa sobrang sakit ng aking naramdaman. Parang hindi ko na kaya. Kayo rin naman po ang nagsabi na lahat ng tao ay puwedeng lumapit sa iyo eh; kahit makasalanan, kahit iyong mga nang-aapi, mga inaapi, mga biktima... Kaya narito po ako. Sana kahit kaunti lang, pakinggan ninyo ang aking hinaing, bahagihan ng kaunting awa. Hirap na hirap na po kasi ako eh...
Hangang sa naalimpungatan kong nasa isang sulok na pala ako ng central plaza. At noong nilingon ko ang aking gilid, nakita ko ang bukana ng simbahan. Mistula itong nang-imbita. Parang may tumulak sa akin upang pasukin ko ang simbahan.
At pumasok ako sa loob. Walang ginanap na misa sa oras na iyon kung kaya ay halos bakante ang mga upuan.
Tinumbok ko ang pinakamalapit na upuan na nasa bukana lang ng simbahan, kung saan din ako pumasok. Noong nakaupo na, doon ko na pinakawalan ang aking tinimping sama ng loob. Humagulgol ako na parang isang paslit. Pakiramdam ko kasi ay nag-iisa lang ako sa mundo at wala akong ibang masumbungan sa aking mga hinaing kundi ang simbahan.
Lumuhod ako, nanalangin na sana ay makayanan ko pa ang lahat. Isiniwalat ko sa ang sobrang bigat ng aking kalooban. Para akong isang batang nagsumbong ng aking mga hinaing, isiniwalat ang mga nangyari sa aking buhay; na ang taong akala ko ay kakampi ko at nararapat kong ipaglaban ay siya mismo ang tumiwalag, bumasag sa kanyang mga pangako at kinampihan pa ang babaeng siyang dahilan kung bakit hindi pa rin bumabalik ang kanyang alaala.
“Ang sakit po.... Ang buong akala ko ay ok lang siya; na malapit na siyang tumiwalag kay Sophia. Ngunit bigla siyang nagbago. At ang masklap pa ay pakakasalan pa niya si Sophia.” bulong ko. “Alam ko Lord, marami rin akong kasalanan. Siguro, hindi ako nababagay na heto, magmakaawa sa iyo kasi, alam ko, pasaway ako. Pero kasi... wala na akong ibang matatakbuhan eh. Parang sasabog na ang puso ko sa sobrang sakit ng aking naramdaman. Parang hindi ko na kaya. Kayo rin naman po ang nagsabi na lahat ng tao ay puwedeng lumapit sa iyo eh; kahit makasalanan, kahit iyong mga nang-aapi, mga inaapi, mga biktima... Kaya narito po ako. Sana kahit kaunti lang, pakinggan ninyo ang aking hinaing, bahagihan ng kaunting awa. Hirap na hirap na po kasi ako eh...
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [11]
Naging masmasaya ang mga nalalabing araw ng bakasyon namin. At dahil iyon kay Ely, Ella at higit sa lahat kay JARED na laging nasa bahay ko. Oo tama ang nadinig niyo, Jared. Jared na lang dahil iyon naman talaga ang tawag ko sa kanya nung mga bata pa kami. Naging kuya lang dahil sa ayon nga, basta, alam niyo na iyon! Hehehe. Kaya minsan tintry kong tawagin siya bilang Jared na lang at wala ng Kuya. Pero gusto niya may Kuya pa din dahil daw MAS MALAMBING ANG DATING! Hahaha!! Nakakawindang, malambing daw oh! Nyahahaha.
Anyway, dumating na ang huling taon namin sa High School, 4th year. Since pasukan nanaman, ANDITO nanaman ang kontrabida sa buhay ko.. Si STEPH!! Pero wala akong pakielam dahil nandyan naman si Ely ehh. Basta, subukan niya lang na awayin ako!! SIGE!! Hehehe.
Habang nasa class, ewan ko ba kung sinasadya nila Steph na madinig namin yung pinag-uusapan nila or sadyang malakas lang talaga ang boses niya para magpapansin at magpasikat.
STEPH: “This is what I called, THE YEAR!!”
MIKA: “Steph, bakit naman THE YEAR? Ha?”
STEPH: “This is fourth year right? Our final year in High School.”
IZA: “So?”
STEPH: “Therfore, No one Stops me from shining. Because, I will become the Star of this year.” Ang biglang pagtayo niya habang nakapamewang.
MGA ALIPORES: “Whooaaa!!” sabay palakpakan
STEPH: “Yes.. NO EXCEPTIONS!! Walang kokontra.” Sabay tingin sa lugar namin.
Ngunit bumanat nanaman si Ely na parang nagpaparinig din.
ELY: “Palibhasa ingiterang froglet ka. Puro pasikat at papansin lang ang alam, kahit wala naman pwedeng ipagmalaki sa kanya.. Sa ugali pa lang nya, BASURA NA!”
STEPH: “May sinasabi ka!?!”
ELY: “Oo.. Bakit? May binanggit ba akong name? Bakit? Tinamaan ka ba? Nyahaha!!” ang pang-iinis niya.
ELLA: “Ely.”
ELY: “Sshh!”
AKO: “Ely, Naghahanap ka nanaman ba ng gulo? Tara na labas na tayo.” Sabay hatak sa kanya.
Habang pababa ako, si Jared, Ella, at Ely.
Anyway, dumating na ang huling taon namin sa High School, 4th year. Since pasukan nanaman, ANDITO nanaman ang kontrabida sa buhay ko.. Si STEPH!! Pero wala akong pakielam dahil nandyan naman si Ely ehh. Basta, subukan niya lang na awayin ako!! SIGE!! Hehehe.
Habang nasa class, ewan ko ba kung sinasadya nila Steph na madinig namin yung pinag-uusapan nila or sadyang malakas lang talaga ang boses niya para magpapansin at magpasikat.
STEPH: “This is what I called, THE YEAR!!”
MIKA: “Steph, bakit naman THE YEAR? Ha?”
STEPH: “This is fourth year right? Our final year in High School.”
IZA: “So?”
STEPH: “Therfore, No one Stops me from shining. Because, I will become the Star of this year.” Ang biglang pagtayo niya habang nakapamewang.
MGA ALIPORES: “Whooaaa!!” sabay palakpakan
STEPH: “Yes.. NO EXCEPTIONS!! Walang kokontra.” Sabay tingin sa lugar namin.
Ngunit bumanat nanaman si Ely na parang nagpaparinig din.
ELY: “Palibhasa ingiterang froglet ka. Puro pasikat at papansin lang ang alam, kahit wala naman pwedeng ipagmalaki sa kanya.. Sa ugali pa lang nya, BASURA NA!”
STEPH: “May sinasabi ka!?!”
ELY: “Oo.. Bakit? May binanggit ba akong name? Bakit? Tinamaan ka ba? Nyahaha!!” ang pang-iinis niya.
ELLA: “Ely.”
ELY: “Sshh!”
AKO: “Ely, Naghahanap ka nanaman ba ng gulo? Tara na labas na tayo.” Sabay hatak sa kanya.
Habang pababa ako, si Jared, Ella, at Ely.
STORY: Ang Munting Lihim [11]
“N-Nasa ospital ako tol...” ang sagot ni kuya sa kabilang linya.
“Di ba sabi mo ay nasa hotel ka? Bakit nasa ospital? At sino iyong babaeng sumingit sa usapan natin?”
“N-nurse ko siya tol...”
“N-nurse???” Para akong biglang natauhan sa narinig. Kinabahan. “B-bakit? Nasaan ka ba talaga?”
“Nasa ospital.”
“Ha? Saang ospital?”
“Dito sa Military Medical City ng Mindanao.”
“Bakit ano ba ang angyari talaga?”
“Mahabang kuwento tol... saka ko na ikuwento sa iyo ha? Ang mahalaga ay buhay ako, ligtas... at nakakausap mo pa.”
“Kuya naman eh. Ano ba ang nangyari talaga? Bakit ayaw mong sabihin?”
“A-ayaw kong mag-alala ka... ayaw kong mag-alala kayo d’yan ng itay at inay. Dapat nga ay hindi na lang ako tatawag eh. Ngunit hindi kita matiis.”
“Kung ayaw mong sabihin, sige. Pero pupuntahan kita d’yan.”
“Nonono! Huwag!” ang mabilis din niyang sagot.
“Bakit?”
“Syempre naman tol... malayo rito. Pangalawa, alam mo ba kung paano pumunta rito? Malayo at mahirap ang pagpunta rito. Saka ka na lang pumunta dito kapag nagbakasyon ako d’yan, isasama kita rito kagaya ng dati... magbabonding tayo.”
“Di ba sabi mo ay nasa hotel ka? Bakit nasa ospital? At sino iyong babaeng sumingit sa usapan natin?”
“N-nurse ko siya tol...”
“N-nurse???” Para akong biglang natauhan sa narinig. Kinabahan. “B-bakit? Nasaan ka ba talaga?”
“Nasa ospital.”
“Ha? Saang ospital?”
“Dito sa Military Medical City ng Mindanao.”
“Bakit ano ba ang angyari talaga?”
“Mahabang kuwento tol... saka ko na ikuwento sa iyo ha? Ang mahalaga ay buhay ako, ligtas... at nakakausap mo pa.”
“Kuya naman eh. Ano ba ang nangyari talaga? Bakit ayaw mong sabihin?”
“A-ayaw kong mag-alala ka... ayaw kong mag-alala kayo d’yan ng itay at inay. Dapat nga ay hindi na lang ako tatawag eh. Ngunit hindi kita matiis.”
“Kung ayaw mong sabihin, sige. Pero pupuntahan kita d’yan.”
“Nonono! Huwag!” ang mabilis din niyang sagot.
“Bakit?”
“Syempre naman tol... malayo rito. Pangalawa, alam mo ba kung paano pumunta rito? Malayo at mahirap ang pagpunta rito. Saka ka na lang pumunta dito kapag nagbakasyon ako d’yan, isasama kita rito kagaya ng dati... magbabonding tayo.”
Monday, April 20, 2015
STORY: TAMTAM LOVE KO 'TO 4
PART 4
Agad kong pinunas ang mga luha ko. Nagmadali akong pumunta sakwarto ko kung saan naroon ang cellphone ko.isang linggo na din itong hindi nabubuksan mula noong gabi, dala ng galit ko.agad ko itong binuksan.
Maya-maya pa nag si datingan ang sang katutak na messages.
Una kong natanggap ang txt ni Jorge:
“tamtam, sorry hindi na ako nakapagparamdam sayo ngayon.sobrang busy ako ngayong araw. Kakarating lang kasi nilala mama at papa galing states. Sinundo ko sila.kasama ko pa lasi Jorge ngayon tamtam. May mga gusto lang kasi ako malaman tungkol sayo ^^ hehe gusto ko kasi bigyan ka ng surpresa sa susunod na araw. Hmmm nakalimutan mo na ba na monthsarry natin yun?hehe ilove you tamtam ko.mwah. oh wag ka magseselos ha kay jorge,andito pala kami ngayon sa bar. Uuwi din kami pagkatapos naming ng isang bote.wag ka mag-alala hindi nya naman alam na tayo hehe^^ lam ko naman matitikas tayo . I love you ulet tamtam ko.mwah.puntahan kita pagkatapos ko dito promise ko yan.” Galing ito kay ryan, gamit ang fone ni Jorge.
“pare pumunt aka dito sa bar, inuman tayo nila ryan!” text naman ito ni Jorge.
“pare,asan ka na? on the way ka na ba?”txt ulet ito ni Jorge.
“Pre? Bilisan mo. Try mo kaya magreply may ipapakilala akong chicks sayo pre dali” kay jorge ulet galing.
Sunod sunod na mga messages ni Jorge ang dumarating na noong gabing iyon.
“tamtam im home. Wait lang dinner lang ako hah, then punta ako jan after nito. Then shower. At magopen lang ako ng fb ko check ng mga mail mwah kumain kana jan okay.babawi ako ngayun gabi sure hehe ily and imy”text ni ryan.
Agad kong pinunas ang mga luha ko. Nagmadali akong pumunta sakwarto ko kung saan naroon ang cellphone ko.isang linggo na din itong hindi nabubuksan mula noong gabi, dala ng galit ko.agad ko itong binuksan.
Maya-maya pa nag si datingan ang sang katutak na messages.
Una kong natanggap ang txt ni Jorge:
“tamtam, sorry hindi na ako nakapagparamdam sayo ngayon.sobrang busy ako ngayong araw. Kakarating lang kasi nilala mama at papa galing states. Sinundo ko sila.kasama ko pa lasi Jorge ngayon tamtam. May mga gusto lang kasi ako malaman tungkol sayo ^^ hehe gusto ko kasi bigyan ka ng surpresa sa susunod na araw. Hmmm nakalimutan mo na ba na monthsarry natin yun?hehe ilove you tamtam ko.mwah. oh wag ka magseselos ha kay jorge,andito pala kami ngayon sa bar. Uuwi din kami pagkatapos naming ng isang bote.wag ka mag-alala hindi nya naman alam na tayo hehe^^ lam ko naman matitikas tayo . I love you ulet tamtam ko.mwah.puntahan kita pagkatapos ko dito promise ko yan.” Galing ito kay ryan, gamit ang fone ni Jorge.
“pare pumunt aka dito sa bar, inuman tayo nila ryan!” text naman ito ni Jorge.
“pare,asan ka na? on the way ka na ba?”txt ulet ito ni Jorge.
“Pre? Bilisan mo. Try mo kaya magreply may ipapakilala akong chicks sayo pre dali” kay jorge ulet galing.
Sunod sunod na mga messages ni Jorge ang dumarating na noong gabing iyon.
“tamtam im home. Wait lang dinner lang ako hah, then punta ako jan after nito. Then shower. At magopen lang ako ng fb ko check ng mga mail mwah kumain kana jan okay.babawi ako ngayun gabi sure hehe ily and imy”text ni ryan.
Saturday, April 18, 2015
Bulges of John Paul Garcia Manalili
The bulges of John Paul Garcia Manalili. Ryx Skyler Imagecatcher. John wearing blue green bench body underwear makes him sexy.
Shower Time
A shower is a place in which a person bathes under a spray of, typically
warm or hot, water. Here some photos in taking a shower. Photograph by
MattR photography. It's shower time.
STORY: TAMTAM LOVE KO 'TO 3
PART 3
Hindi ako makatulog. Hindi ako mapakali.Ano ba itong nararamdaman ko.ang dami kong gustong sabihin pero hindi ko alam kung sino ang kakausapin ko . kung sino ba ang pagkakatiwalaan ko.sino bang tatakbuhan ko. Gusto kung sumigaw. Gusto kong magwala. Gusto kong pakawalan ang mga bagay na nagpapahirap sa kalooban ko. Gusto kong umiyak ng husto pero bakit ganito patak-patak lamang ang luha na lumalabas sa mata ko.
Gusto kong puntahan si ryan sa bar kung saan sila magkasama ni Jorge. Gusto kong su-ungin ang ulan sa malalim na gabi para puntahan sila. Paano nalang kung mag ginagawa silang masama? Paano kung may mang-yari sa kanila? Paano kung patusin ni Jorge si ryan?
Anu ba itong naiisip ko, lalong sumisikip ang dibdib ko. Pero hindi ko maiwasang maisipan ang mga bagay na iyon. Paano kung malaseng sila pareho at mangyari kagaya ng nangyari sa-amin ni ryan? Mababaliw ata ako.
Kung sa bagay, wala naman mawawala sa kanya kahit na may mangyari pa sa kanila. Kung sa bagay wala ring mawawala sa akin kahit na magkagustuhan pa sila. Lalake silang pareho at kahit na ilang beses pa sila magtalik walang mababawas at walang madadagdag sa mga sarili nila.
At sa akin naman, waaaaahh anuba dapat kong isipin.
Pilit kong binabalanse ang lahat ng bagay ng mga oras na iyon. Guess thinking things in appositive ways will make better. Kaso ang hirap.nagtatalo ang isip at utak ko. Anung oras na, hindi parin ako makatulog. Mag-1am na.
Hindi ako makatulog. Hindi ako mapakali.Ano ba itong nararamdaman ko.ang dami kong gustong sabihin pero hindi ko alam kung sino ang kakausapin ko . kung sino ba ang pagkakatiwalaan ko.sino bang tatakbuhan ko. Gusto kung sumigaw. Gusto kong magwala. Gusto kong pakawalan ang mga bagay na nagpapahirap sa kalooban ko. Gusto kong umiyak ng husto pero bakit ganito patak-patak lamang ang luha na lumalabas sa mata ko.
Gusto kong puntahan si ryan sa bar kung saan sila magkasama ni Jorge. Gusto kong su-ungin ang ulan sa malalim na gabi para puntahan sila. Paano nalang kung mag ginagawa silang masama? Paano kung may mang-yari sa kanila? Paano kung patusin ni Jorge si ryan?
Anu ba itong naiisip ko, lalong sumisikip ang dibdib ko. Pero hindi ko maiwasang maisipan ang mga bagay na iyon. Paano kung malaseng sila pareho at mangyari kagaya ng nangyari sa-amin ni ryan? Mababaliw ata ako.
Kung sa bagay, wala naman mawawala sa kanya kahit na may mangyari pa sa kanila. Kung sa bagay wala ring mawawala sa akin kahit na magkagustuhan pa sila. Lalake silang pareho at kahit na ilang beses pa sila magtalik walang mababawas at walang madadagdag sa mga sarili nila.
At sa akin naman, waaaaahh anuba dapat kong isipin.
Pilit kong binabalanse ang lahat ng bagay ng mga oras na iyon. Guess thinking things in appositive ways will make better. Kaso ang hirap.nagtatalo ang isip at utak ko. Anung oras na, hindi parin ako makatulog. Mag-1am na.
Thursday, April 16, 2015
STORY: TAMTAM LOVE KO 'TO 2
PART 2
Niyakap ko si ryan ng mahigpit. Sobrang higpit. Gusto kong iparamdam sa kanya ang nararamdaman ko. Mahina ako sa pag-express ng mga nararamdaman ko. Hindi ako kagaya niya na magaling magsalita. Magaling siya sa lahat ng bagay. Kaya niyang ibuhos ang lahat ng nararamdaman niya sa mga sinasabi niya. Kaya niyang kuhanin ang loob ng kausap niya. Samantalang ako, wala akong ka-alam-alam sa mga bagay kung saan ibubuhos ang emosyon ko lalo na pagkaharap ko ang isang tao. Kung galit ang isang tao sa akin, hinahayaan ko nalang, kung sakali man na magkagulo hindi ako umuurong. At kung may nagtatapat man sa akin na may gusto sila sa akin, hanggang ngiti lang ang kaya kong isagot.
Kinalas ni ryan ang mga bisig kona nakayapos sa kanya habang iginapos naman niya ako sa sarili niyang mga braso. Pinag-aaralan ko ng mabuti ang susunod nyang gagawin. Batid niya na wala akong alam pagdating sa pkikipagtalik sa kapwa lalake. Naramdaman ko nanaman sa mga sandaling iyon ang kiliti na minsan pa'y nagawa namin noong nakaraaang lingggo.
Ang bilis ng mga araw, parang kaylan lang hindi namin kilala ang isat isa.sino ba ang makakapagsabi na magiging kami? Samantalang noong una na nagparamdam sya ay nanggalaiti ako sa galit dahil s mensahe na pinadala nya. Pero ngayon ito.kayakap ko sya at kinain ko rin ang mga salitang binitawan ko noon.
Pinagmasdan ni ryan ang aking mukha.tila ba'y kinakabisa ang hugis at itsura ko. Tanging ngiti sa mga labi ang nakikita ko sa kanya ng gabing iyon. Kita ko sa mga mata niya ang galak at tuwa.
Ayaw niya akong pakawalan sa pagkakagapos ko sa mga bisig niya. Maya maya pay, sinunggaban ako ng halik sa mga labi ko. Halos lamunin niya sa pagkakasipsip ang mga labi ko. Nakaramdam ko nanaman ako ng libog nang mga oras na yun. Sabik na sabik din ako sa mga yakap at mga halik ni ryan sakin. Ang pagsipsip niya sa dila ko ang nagbibigay ng dahilan para uminit ang kalamnan ko.
Niyakap ko si ryan ng mahigpit. Sobrang higpit. Gusto kong iparamdam sa kanya ang nararamdaman ko. Mahina ako sa pag-express ng mga nararamdaman ko. Hindi ako kagaya niya na magaling magsalita. Magaling siya sa lahat ng bagay. Kaya niyang ibuhos ang lahat ng nararamdaman niya sa mga sinasabi niya. Kaya niyang kuhanin ang loob ng kausap niya. Samantalang ako, wala akong ka-alam-alam sa mga bagay kung saan ibubuhos ang emosyon ko lalo na pagkaharap ko ang isang tao. Kung galit ang isang tao sa akin, hinahayaan ko nalang, kung sakali man na magkagulo hindi ako umuurong. At kung may nagtatapat man sa akin na may gusto sila sa akin, hanggang ngiti lang ang kaya kong isagot.
Kinalas ni ryan ang mga bisig kona nakayapos sa kanya habang iginapos naman niya ako sa sarili niyang mga braso. Pinag-aaralan ko ng mabuti ang susunod nyang gagawin. Batid niya na wala akong alam pagdating sa pkikipagtalik sa kapwa lalake. Naramdaman ko nanaman sa mga sandaling iyon ang kiliti na minsan pa'y nagawa namin noong nakaraaang lingggo.
Ang bilis ng mga araw, parang kaylan lang hindi namin kilala ang isat isa.sino ba ang makakapagsabi na magiging kami? Samantalang noong una na nagparamdam sya ay nanggalaiti ako sa galit dahil s mensahe na pinadala nya. Pero ngayon ito.kayakap ko sya at kinain ko rin ang mga salitang binitawan ko noon.
Pinagmasdan ni ryan ang aking mukha.tila ba'y kinakabisa ang hugis at itsura ko. Tanging ngiti sa mga labi ang nakikita ko sa kanya ng gabing iyon. Kita ko sa mga mata niya ang galak at tuwa.
Ayaw niya akong pakawalan sa pagkakagapos ko sa mga bisig niya. Maya maya pay, sinunggaban ako ng halik sa mga labi ko. Halos lamunin niya sa pagkakasipsip ang mga labi ko. Nakaramdam ko nanaman ako ng libog nang mga oras na yun. Sabik na sabik din ako sa mga yakap at mga halik ni ryan sakin. Ang pagsipsip niya sa dila ko ang nagbibigay ng dahilan para uminit ang kalamnan ko.
STORY: KATHA 2 WAKAS
This is based on a true story, although the events have been clouded, the conclusion of the story is as it happened.
Sinipsip ni Louie ang balat ni James mula sa leeg, pababa sa mga nipples, papunta sa mabuhok na kilikili. Dinila-dilaan at kinagat-kagat ni Louie ang kilikili ni James at pinaglaru-laruan ang dila sa makapal na buhok na naroroon. Tiningnan niya ang mukha ng kapareha at nakita itong nakatingala at pailing-iling sa labis na sarap. Noon, kapag pinagmamasdan niya ang panga ni James, ay nangigigil siya dito, kasi ina-accentuate nito ang kakisigan ng kaibigan at lalaking-lalake ang dating nito. Umakyat siya sandali at kinagat-kagat ang panga ni James na para bang sasanib sa kanya ang kakisigan nito.
At muli ay umusad paibaba si Louie patungo sa dalawang utong ni James na nakapwesto sa mayamang dibdib nito at parang nag-aanyaya ng isang libo’t-isang kaligayahan. Napa-“aaahhhhh” si James nang magsimulang dilaan at sipsipin ni Louie ang kanyang utong. Nagdala ito ng kiliti sa kanya na dumaloy hanggang sa kanyang ari. Naramdaman ni Louie ang pag-igkas ng titi ni James. Lalo niyang pinagbuti ang pagsipsip dito na wari ay matatanggal ang mga utong nito sa puwersa ng pagsuso niya.
“Ahhhh ,” muling daing ni James, “Louie, hindi ko na kaya, sabi nito habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa kilikili ni Louie. Mag-tsupaan na tayo, please. Tumingin sa kanya si James na noon ay nanlalagkit na rin ang mga mata sa matinding libog na nararanasan. Bumangon si Louie at bumaliktad dito. Itinapat niya sa mukha ng kaibigan ang kanyang ari, habang siya naman ay itinapat ang mukha sa ari ni James. Parang mga sanggol na gutom-na-gutom, buong kasabikang nagsubuan ang dalawa. Parang kumakain ng lollipop ang dalawa, habang pinaglalaruan ang bayag ng kapareha. “Mmmmhhh…,” daing ni James, “ang sarap mo,” na pilit na nagsasalita habang namumuwalan sa titi ni Louie. Si Louie naman ay patuloy sa mahigpit na pagsipsip sa titi ni James at pasulyap-sulyap sa kaibigan niya. Habang nakikita niya na naglalabas-masok ang titi niya sa bibig ni James ay lalong tumitindi ang kanyang nararamdamang libog. Ibig niyang maramdaman din ni James ang nararamdaman niya ng sumandaling iyon.
Sinipsip ni Louie ang balat ni James mula sa leeg, pababa sa mga nipples, papunta sa mabuhok na kilikili. Dinila-dilaan at kinagat-kagat ni Louie ang kilikili ni James at pinaglaru-laruan ang dila sa makapal na buhok na naroroon. Tiningnan niya ang mukha ng kapareha at nakita itong nakatingala at pailing-iling sa labis na sarap. Noon, kapag pinagmamasdan niya ang panga ni James, ay nangigigil siya dito, kasi ina-accentuate nito ang kakisigan ng kaibigan at lalaking-lalake ang dating nito. Umakyat siya sandali at kinagat-kagat ang panga ni James na para bang sasanib sa kanya ang kakisigan nito.
At muli ay umusad paibaba si Louie patungo sa dalawang utong ni James na nakapwesto sa mayamang dibdib nito at parang nag-aanyaya ng isang libo’t-isang kaligayahan. Napa-“aaahhhhh” si James nang magsimulang dilaan at sipsipin ni Louie ang kanyang utong. Nagdala ito ng kiliti sa kanya na dumaloy hanggang sa kanyang ari. Naramdaman ni Louie ang pag-igkas ng titi ni James. Lalo niyang pinagbuti ang pagsipsip dito na wari ay matatanggal ang mga utong nito sa puwersa ng pagsuso niya.
“Ahhhh ,” muling daing ni James, “Louie, hindi ko na kaya, sabi nito habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa kilikili ni Louie. Mag-tsupaan na tayo, please. Tumingin sa kanya si James na noon ay nanlalagkit na rin ang mga mata sa matinding libog na nararanasan. Bumangon si Louie at bumaliktad dito. Itinapat niya sa mukha ng kaibigan ang kanyang ari, habang siya naman ay itinapat ang mukha sa ari ni James. Parang mga sanggol na gutom-na-gutom, buong kasabikang nagsubuan ang dalawa. Parang kumakain ng lollipop ang dalawa, habang pinaglalaruan ang bayag ng kapareha. “Mmmmhhh…,” daing ni James, “ang sarap mo,” na pilit na nagsasalita habang namumuwalan sa titi ni Louie. Si Louie naman ay patuloy sa mahigpit na pagsipsip sa titi ni James at pasulyap-sulyap sa kaibigan niya. Habang nakikita niya na naglalabas-masok ang titi niya sa bibig ni James ay lalong tumitindi ang kanyang nararamdamang libog. Ibig niyang maramdaman din ni James ang nararamdaman niya ng sumandaling iyon.
STORY: "ANG MGA PINSAN KONG SEKYU" 2
IKALAWANG BAHAGI
Pinilit kong bumangon at maligo na upang makapaghanda sa eskwela. Nilingo ko ang kapatid ko at si Kuya Jon. Tulog pa ang mga ito. Nilingon ko rin si Kuya Alex. Tulog pa din ito at nakatalikod sa akin. Napagod siguro, sa isip ko.
Muli kong sinariwa ang mga naganap nung nakalipas na anim na oras. Naalala ko ang malaking burat ng pinsan ko. Kung paano ipinasok ni Kuya Alex ang kahabaan nya at kung paano nito pinuno ang bibg ko. Naalala ko din ang pagkadyot nito sa ere. At higit sa lahat, ang pagtilamsik ng malapot nyang tamod deretso sa aking lalamunan. Bigla akong nauhaw. Inilabas ko ang dila ko sa bibig ko at dinilaan ang upper lip ko. Parang sariwa pa ang lasa ng tamod ni Kuya Alex.
Tuluyan na akong bumangon at dumiretso sa kusina upang uminom ng tubig. Naabutan ko ang Tatay ko na nagkakape at napansin ko din ang supot ng pandesal na nasa lamesa. "Oh kape ka na", aya nito. "Sige Pa, sagot ko naman at kumuha ng tasa at kinuha ang Milo. "Nakatulog ka ba?", tanong nito na agad kong ikinagulat. "O-opo" nauutal kong sagot. "Para kasing ang lalim ng mata mo. Nga pala, narinig mo ba ung parang kumakaluskos kagabi? Pumasok nanaman ata ung pusa ng kapitbahay." muli nitong tanong. "Wala naman po akong narinig. Baka guni-guni nyo lang kasi naparami inom nyo.", napakuyom ang kamao ko sa ilalim ng mesa at pinagdarasal na maniwala ang tatay ko para matapos na ang usapan. "Baka nga. Wala din daw narinig Mama mo eh." sagot nito. Nagpatuloy kami sa pagkain ng pandesal at paghigop ng kape ng bumungad si Kuya Alex sa pinto ng kusina. "Alex, kape na anak." "Anak" ang tawag ng tatay ko sa mga pinsan ko. "Sige uncle, sa trabaho na lang siguro. Baka ma-late ako, patay ako sa bisor ko.", sagot naman ni pinsan. Hindi ako makatingin ng deretso kay Kuya Alex at pinagpatuloy ko na lang ang paginom ng tsokolate. Naramdaman ko ang katahimikan at binasag ko ito. "Kuya pandesal muna", sabay abot ko ng pandesal sa kanya. Kinuha nya ito ng di umiimik at di tumitingin sa akin. Alam kong pareho kaming nagkakailangan. Nakaramdam ako ng pagsisisi.
Pinilit kong bumangon at maligo na upang makapaghanda sa eskwela. Nilingo ko ang kapatid ko at si Kuya Jon. Tulog pa ang mga ito. Nilingon ko rin si Kuya Alex. Tulog pa din ito at nakatalikod sa akin. Napagod siguro, sa isip ko.
Muli kong sinariwa ang mga naganap nung nakalipas na anim na oras. Naalala ko ang malaking burat ng pinsan ko. Kung paano ipinasok ni Kuya Alex ang kahabaan nya at kung paano nito pinuno ang bibg ko. Naalala ko din ang pagkadyot nito sa ere. At higit sa lahat, ang pagtilamsik ng malapot nyang tamod deretso sa aking lalamunan. Bigla akong nauhaw. Inilabas ko ang dila ko sa bibig ko at dinilaan ang upper lip ko. Parang sariwa pa ang lasa ng tamod ni Kuya Alex.
Tuluyan na akong bumangon at dumiretso sa kusina upang uminom ng tubig. Naabutan ko ang Tatay ko na nagkakape at napansin ko din ang supot ng pandesal na nasa lamesa. "Oh kape ka na", aya nito. "Sige Pa, sagot ko naman at kumuha ng tasa at kinuha ang Milo. "Nakatulog ka ba?", tanong nito na agad kong ikinagulat. "O-opo" nauutal kong sagot. "Para kasing ang lalim ng mata mo. Nga pala, narinig mo ba ung parang kumakaluskos kagabi? Pumasok nanaman ata ung pusa ng kapitbahay." muli nitong tanong. "Wala naman po akong narinig. Baka guni-guni nyo lang kasi naparami inom nyo.", napakuyom ang kamao ko sa ilalim ng mesa at pinagdarasal na maniwala ang tatay ko para matapos na ang usapan. "Baka nga. Wala din daw narinig Mama mo eh." sagot nito. Nagpatuloy kami sa pagkain ng pandesal at paghigop ng kape ng bumungad si Kuya Alex sa pinto ng kusina. "Alex, kape na anak." "Anak" ang tawag ng tatay ko sa mga pinsan ko. "Sige uncle, sa trabaho na lang siguro. Baka ma-late ako, patay ako sa bisor ko.", sagot naman ni pinsan. Hindi ako makatingin ng deretso kay Kuya Alex at pinagpatuloy ko na lang ang paginom ng tsokolate. Naramdaman ko ang katahimikan at binasag ko ito. "Kuya pandesal muna", sabay abot ko ng pandesal sa kanya. Kinuha nya ito ng di umiimik at di tumitingin sa akin. Alam kong pareho kaming nagkakailangan. Nakaramdam ako ng pagsisisi.
STORY: Ang Munting Lihim [10]
At sa bahay nga namin natulog si kuya Andrei. Syempre, nangyari na naman sa kuwarto ko ang isang ritwal na tanging kaming dalawa lamang ni kuya Andrei ang nakakaalam.
Matinding saya ang aking nadarama sa pagkakataong iyon. Lalo na noong nalamang ang singsing daw na ibinigay niya sa akin ay handcrafted at nag-iisa lang daw ang design nito at siya mismo ang nagpagawa. Ang singsing namin ay wala raw kapareho. At nakikita ko naman. Ang design niya ay kakaiba. White gold siya na ang magkabilang gilid na parang marble ay may border na kulay itim na may naka-imbed na gold sa gitna. At ang mismong gitna naman ng singsing ay may mga pinong-pinong gold design at drawing ng puso. Unique talaga siya.
“Kuya... m-may babae ka ba, girlfriend, o nililigawan?”
“W-wala naman. Bakit?”
“Wala lang. Gusto ko lang malaman.”
“M-may mga umaaligid ngunit hindi ko pinapatulan.” Sambit niya.
“Bakit?”
“Eh... wala. Ayaw ko.”
Kaya lalo akong natuwa. Iyon ang sinabi niya eh. Syempre, naniwala ako. Walang ni kahit kaunting pag-aalangan sa aking isip na baka hindi totoo ang sinabi niya. Ke ganoon siya kaguwapo, ke ganoon kalakas ang appeal niya sa mga babae at bakla, ke ganoon ka hayop ang dating niya, wala ni kaunting pag-aatubili ang aking isip na hindi siya nagsabi ng totoo.
Matinding saya ang aking nadarama sa pagkakataong iyon. Lalo na noong nalamang ang singsing daw na ibinigay niya sa akin ay handcrafted at nag-iisa lang daw ang design nito at siya mismo ang nagpagawa. Ang singsing namin ay wala raw kapareho. At nakikita ko naman. Ang design niya ay kakaiba. White gold siya na ang magkabilang gilid na parang marble ay may border na kulay itim na may naka-imbed na gold sa gitna. At ang mismong gitna naman ng singsing ay may mga pinong-pinong gold design at drawing ng puso. Unique talaga siya.
“Kuya... m-may babae ka ba, girlfriend, o nililigawan?”
“W-wala naman. Bakit?”
“Wala lang. Gusto ko lang malaman.”
“M-may mga umaaligid ngunit hindi ko pinapatulan.” Sambit niya.
“Bakit?”
“Eh... wala. Ayaw ko.”
Kaya lalo akong natuwa. Iyon ang sinabi niya eh. Syempre, naniwala ako. Walang ni kahit kaunting pag-aalangan sa aking isip na baka hindi totoo ang sinabi niya. Ke ganoon siya kaguwapo, ke ganoon kalakas ang appeal niya sa mga babae at bakla, ke ganoon ka hayop ang dating niya, wala ni kaunting pag-aatubili ang aking isip na hindi siya nagsabi ng totoo.
Monday, April 13, 2015
STORY: TAMTAM LOVE KO 'TO 1
PART 1
YOU GOT 1 MESSAGE: "hi. Ako to si RJ. Taga isabela.sextrip tayo pare.17 yrs old. wala pa kong experience sa m2m sex gusto ko sana maranasan yun. Pwede ka ba?”
REPLY:hoy! kung sino Kaman wala akong panahon sayo, wag kana magtxt sakin dahil di kita pag-aaksayan ng panahon at di ako pumapatol sa kagaya mo. Burahin mo na number ko okay.
“pare aga-aga ang daming nambubuwisit.kakaurat.”
Hahaha init ng ulo mo dude. kung san san mo kasi pinopost ang digit mo.
Erick dre, nakita ko nga number mo sa FB wall mo noong nakaraang gabi , di ba pinost mo?
“huh? Hindi ako nagpost ng number Cerge, baka si trixie nanaman ang nagpost noon, binuksan nya nanaman siguro ang fb account ko at walang magawa. Hindi ko pa kasi napapalitan yun. Hays.. inis.
“erick pare hindi pa nakakapag-move on yung tao , kaw naman kasi anu ba pumasok sa utak mo bakit mo xa iniwan. Di dahil gwapo ka dude ganun ka nalang mang-iwan ng babae.”
Tungak! Di ko xa iiwan kung walang dahilan, at pwede ba Jorge tigilan moko sa mga hirit mo, mas malala ka pa sakin.kung ikaw nga halos araw araw kong mambabae. Cerge, sabihin mo nga saming dalawa kung sinu mas malala! Ng magka-alaman na.
“eh kung pag-umpugin ko kaya kayong dalwa.parehas lang kayo. Dude malalate na tayo sa P.E .bilisan nyo magbihis.
Kita mo’tong tao na to Erick, palibhasa di pa nagkakagirlfriend. Torpe kasi!!
YOU GOT 1 MESSAGE: "hi. Ako to si RJ. Taga isabela.sextrip tayo pare.17 yrs old. wala pa kong experience sa m2m sex gusto ko sana maranasan yun. Pwede ka ba?”
REPLY:hoy! kung sino Kaman wala akong panahon sayo, wag kana magtxt sakin dahil di kita pag-aaksayan ng panahon at di ako pumapatol sa kagaya mo. Burahin mo na number ko okay.
“pare aga-aga ang daming nambubuwisit.kakaurat.”
Hahaha init ng ulo mo dude. kung san san mo kasi pinopost ang digit mo.
Erick dre, nakita ko nga number mo sa FB wall mo noong nakaraang gabi , di ba pinost mo?
“huh? Hindi ako nagpost ng number Cerge, baka si trixie nanaman ang nagpost noon, binuksan nya nanaman siguro ang fb account ko at walang magawa. Hindi ko pa kasi napapalitan yun. Hays.. inis.
“erick pare hindi pa nakakapag-move on yung tao , kaw naman kasi anu ba pumasok sa utak mo bakit mo xa iniwan. Di dahil gwapo ka dude ganun ka nalang mang-iwan ng babae.”
Tungak! Di ko xa iiwan kung walang dahilan, at pwede ba Jorge tigilan moko sa mga hirit mo, mas malala ka pa sakin.kung ikaw nga halos araw araw kong mambabae. Cerge, sabihin mo nga saming dalawa kung sinu mas malala! Ng magka-alaman na.
“eh kung pag-umpugin ko kaya kayong dalwa.parehas lang kayo. Dude malalate na tayo sa P.E .bilisan nyo magbihis.
Kita mo’tong tao na to Erick, palibhasa di pa nagkakagirlfriend. Torpe kasi!!
STORY: KATHA 1
This is based on a true story, although the events have been clouded, the conclusion of the story is as it happened.
Magkaibigan si Louie at si James. Magkababata rin sila at sabay na nag-aral sa iisang paaralan hanggang high school. Ang tawag sa kanila ay kambal tuko o kaya ay mag-asawang itik, kasi hindi sila mapag-hiwalay ng kahit sino. Well, that was before they graduated from high school.
Pagkagraduate ng high school, napilitan silang maghiwalay dahil tumira sa Maynila ang pamilya ni James at naiwan si Louie. Gayun pa man, nanatiling may contact ang dalawa dahil madalas dumalaw si James sa probinsiya para dalawin ang kaibigan. Minsan naman, lumuluwas ng Maynila si Louie sa imbitasyon ng pamilya ni James.
Matalik na magkaibigan ang dalawa. Huwaran sila ng lahat na nakakakilala sa kanila. Ang hindi nila alam, talagang ma-TALIK na magkaibigan ang dalawa. Noong una ay talagang talagang magkaibigan lang sila. Nag-umpisa ang relasyong ito noong sila ay second year high school. Ganito ‘yon.
Hindi gaanong malaking bulas ang dalawa, ngunit sila ay biniyayaan ng magandang korte ng katawan, kaya agad nakakatawag pansin sa lahat ang kanilang gandang lalake. 5′ 5″ si James at 5′ 6 si Louie, nguni’t hindi halata ang isang pulgadang kaibahan nila. Mas mabuhok si James at mabalahibo ang katawan kaysa kay Louie . Kapag nakahubad ang dalawa ay aakalain mong mga 19 na sila sa kanilang katawan, gayong 14 lang sila, dahil sa maraming balahibo sa braso, binti at manipis na buhok sa dibdib, gayundin sa mula sa pusod, pababa sa harapan. Hindi ilang babae at bading ang nagpantasya sa kanila. Sa edad nilang iyon ay bata pa rin ang isipan nila at nakatuon sa mga larong computer at iba pang pinagkaka-interesan ng mga kabataan.
Noong unang buwan ng pasukan, Hunyo 1995, ay inabot ng Singal No. 2 sa paaralan ang magkaibigan nang bandang hapon. Dahil malapit lang naman ang kanila, mga kalahating kilometro, ay sinuong ng dalawa ang unos. Malakas ang ulan pero hindi pa gaanong malakas ang hangin. Nang mag-umpisang lumakas ang hangin nang malapit na sila sa bahay. Naunang pumasok sa bahay nila si Louie, pagkatapos ay si James. Hindi nagtagal ay lumipat si James kina Louie, kagaya ng nakaugalian na nila, upang maglaro ng computer. Since alam nilang wala namang klase sa susunod na araw dahil bahain ang lugar ng kanilang
paaralan, nagpaalam si James na doon kina Louie matutulog.
Magkaibigan si Louie at si James. Magkababata rin sila at sabay na nag-aral sa iisang paaralan hanggang high school. Ang tawag sa kanila ay kambal tuko o kaya ay mag-asawang itik, kasi hindi sila mapag-hiwalay ng kahit sino. Well, that was before they graduated from high school.
Pagkagraduate ng high school, napilitan silang maghiwalay dahil tumira sa Maynila ang pamilya ni James at naiwan si Louie. Gayun pa man, nanatiling may contact ang dalawa dahil madalas dumalaw si James sa probinsiya para dalawin ang kaibigan. Minsan naman, lumuluwas ng Maynila si Louie sa imbitasyon ng pamilya ni James.
Matalik na magkaibigan ang dalawa. Huwaran sila ng lahat na nakakakilala sa kanila. Ang hindi nila alam, talagang ma-TALIK na magkaibigan ang dalawa. Noong una ay talagang talagang magkaibigan lang sila. Nag-umpisa ang relasyong ito noong sila ay second year high school. Ganito ‘yon.
Hindi gaanong malaking bulas ang dalawa, ngunit sila ay biniyayaan ng magandang korte ng katawan, kaya agad nakakatawag pansin sa lahat ang kanilang gandang lalake. 5′ 5″ si James at 5′ 6 si Louie, nguni’t hindi halata ang isang pulgadang kaibahan nila. Mas mabuhok si James at mabalahibo ang katawan kaysa kay Louie . Kapag nakahubad ang dalawa ay aakalain mong mga 19 na sila sa kanilang katawan, gayong 14 lang sila, dahil sa maraming balahibo sa braso, binti at manipis na buhok sa dibdib, gayundin sa mula sa pusod, pababa sa harapan. Hindi ilang babae at bading ang nagpantasya sa kanila. Sa edad nilang iyon ay bata pa rin ang isipan nila at nakatuon sa mga larong computer at iba pang pinagkaka-interesan ng mga kabataan.
Noong unang buwan ng pasukan, Hunyo 1995, ay inabot ng Singal No. 2 sa paaralan ang magkaibigan nang bandang hapon. Dahil malapit lang naman ang kanila, mga kalahating kilometro, ay sinuong ng dalawa ang unos. Malakas ang ulan pero hindi pa gaanong malakas ang hangin. Nang mag-umpisang lumakas ang hangin nang malapit na sila sa bahay. Naunang pumasok sa bahay nila si Louie, pagkatapos ay si James. Hindi nagtagal ay lumipat si James kina Louie, kagaya ng nakaugalian na nila, upang maglaro ng computer. Since alam nilang wala namang klase sa susunod na araw dahil bahain ang lugar ng kanilang
paaralan, nagpaalam si James na doon kina Louie matutulog.
STORY: ANG BUTAS NG PAGMAMAHAL CHAPTER 5 WAKAS
Si William ang kauna-unahang
naging serious relationship ko. First
time kasi ni William na
makaramdam ng isang pagmamahal
buhat sa ibang tao. Talaga naman
kasing minahal ko si William at alam
ko naman na sinusuklian niya rin ang
pagmamahal ko sa kanya. Naging
madalas kaming magkasama kahit na
sa anong lakad. Madalas din niya
akong kasama sa mga laro niya ng
basketball. Handa na sana akong
aminin sa aking Mama at ate ang
tunay na pagkatao ko upang mas
maging malaya kong maipahayag
ang pagmamahal ko kay William
kahit sa loob ng aming bahay.
Subalit dumating ang isang pagsubok
sa aming relasyon ni William.
Nang umalis ang ka-share ni William
sa kanyang silid ay agad din siyang
nakakuha ng kapalit. Schoolmate din
niya ito at kababayan nya rin. May
itsura din ang lalaking iyon at
syempre nakita ko rin ang kanyang
pagkalalaki sa pamamagitan ng mga
butas sa kisame ng banyo. Nais ko na
rin sanang ipagtapat kay William ang
tungkol sa mga butas sa kisame ng
banyo. Subalit nawalan ako ng lakas
ng loob at baka pagmulan pa ng
aming away kung malalaman niya
ang paminsan-minsan ko pa rin
pagsilip sa butas. Minabuti ko na
lamang na ilihim sa kanya iyon.
naging serious relationship ko. First
time kasi ni William na
makaramdam ng isang pagmamahal
buhat sa ibang tao. Talaga naman
kasing minahal ko si William at alam
ko naman na sinusuklian niya rin ang
pagmamahal ko sa kanya. Naging
madalas kaming magkasama kahit na
sa anong lakad. Madalas din niya
akong kasama sa mga laro niya ng
basketball. Handa na sana akong
aminin sa aking Mama at ate ang
tunay na pagkatao ko upang mas
maging malaya kong maipahayag
ang pagmamahal ko kay William
kahit sa loob ng aming bahay.
Subalit dumating ang isang pagsubok
sa aming relasyon ni William.
Nang umalis ang ka-share ni William
sa kanyang silid ay agad din siyang
nakakuha ng kapalit. Schoolmate din
niya ito at kababayan nya rin. May
itsura din ang lalaking iyon at
syempre nakita ko rin ang kanyang
pagkalalaki sa pamamagitan ng mga
butas sa kisame ng banyo. Nais ko na
rin sanang ipagtapat kay William ang
tungkol sa mga butas sa kisame ng
banyo. Subalit nawalan ako ng lakas
ng loob at baka pagmulan pa ng
aming away kung malalaman niya
ang paminsan-minsan ko pa rin
pagsilip sa butas. Minabuti ko na
lamang na ilihim sa kanya iyon.
STORY: Ang Munting Lihim [9]
“Paano mo naman nalaman na may anak na si Andrei?” ang tanong ng aking inay kay itay.
“Nakausap ko sa telepono si kumpareng Eloy, ang tatay niya. Nakiusap kasi ako kay Andrei noong huling nagbakasyon ito dito na tawagan namin ang tatay niya dahil gusto kong makausap ang kumpare kong iyon. Antagal nang hindi kami nagkausap eh.”
“Paano kayo naka-connect, wala namang signal dito sa lugar natin?”
“Dumayo kami sa kabilang baranggay. Naaabot kasi ng signal ang kabilang baranggay lalo na kapag gabi. Kaya dinala ko si Andrei doon upang makontak namin ang tatay niya..”
“E, nasaan daw ang anak niya? At ilang taon na ba?”
“Magpipitong taon na raw. At lalaki! Di ba labing-limang taong gulang lamang si Andrei noong umalis dito, agad-agad daw na nabuntis ang babae. Matinik talaga ang dyaskeng batang iyon!”
“E di, may apo ka na...” ang sambit ng inay.
Bigla naman akong napatingin sa kanilang dalawa sa narinig kong iyon na sabi ng inay.
Tiningnan ako ng itay. “Syempre, may apo na tayo. Hindi naman iba sa atin ang batang iyon.”
At sa narinig, bigla akong tumayo. “Tapos na akong kumain tay... nay. Sa kuwarto na lang ako.” Ang nasambit ko sa sama ng loob. Sobrang sakit na nalaman kong may iniwan palang lihim si kuya Andrei at hindi man lang sinabi sa akin ito. At dagdagan pang parang may laman din ang pahiwating ng aking mga magulang na may apo na raw sila. “Alam kaya nilang nalilito pa ako sa aking pagkatao? Nagpaparinig ba silang kailangan ko silang bigyan din ng apo?” ang tanong ng isip ko.
“Nakausap ko sa telepono si kumpareng Eloy, ang tatay niya. Nakiusap kasi ako kay Andrei noong huling nagbakasyon ito dito na tawagan namin ang tatay niya dahil gusto kong makausap ang kumpare kong iyon. Antagal nang hindi kami nagkausap eh.”
“Paano kayo naka-connect, wala namang signal dito sa lugar natin?”
“Dumayo kami sa kabilang baranggay. Naaabot kasi ng signal ang kabilang baranggay lalo na kapag gabi. Kaya dinala ko si Andrei doon upang makontak namin ang tatay niya..”
“E, nasaan daw ang anak niya? At ilang taon na ba?”
“Magpipitong taon na raw. At lalaki! Di ba labing-limang taong gulang lamang si Andrei noong umalis dito, agad-agad daw na nabuntis ang babae. Matinik talaga ang dyaskeng batang iyon!”
“E di, may apo ka na...” ang sambit ng inay.
Bigla naman akong napatingin sa kanilang dalawa sa narinig kong iyon na sabi ng inay.
Tiningnan ako ng itay. “Syempre, may apo na tayo. Hindi naman iba sa atin ang batang iyon.”
At sa narinig, bigla akong tumayo. “Tapos na akong kumain tay... nay. Sa kuwarto na lang ako.” Ang nasambit ko sa sama ng loob. Sobrang sakit na nalaman kong may iniwan palang lihim si kuya Andrei at hindi man lang sinabi sa akin ito. At dagdagan pang parang may laman din ang pahiwating ng aking mga magulang na may apo na raw sila. “Alam kaya nilang nalilito pa ako sa aking pagkatao? Nagpaparinig ba silang kailangan ko silang bigyan din ng apo?” ang tanong ng isip ko.
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [10]
Part 10: "When You Say Nothing At All.."
Kinabukasan habang nasa sasakyan kami pauwi,
AKO: “Ely, wag ka na nga magmake-up, ang pangit na kaya.”
ELY: “Hay naku ayan ka nanaman bebe Gab, pinakekeelaman mo nanaman ako.” Sabay lagay naman ng lipstick. Hehehehe..
AKO: “Ang sagwa sagwa na ehh..”
ELY: “Ako masagwa? Sa GANDA KONG ITO!!” sabay pose na parang bold star. Hahaha.
AKO: “Hoy, Elyana! Magtigil ka nga!! Katabi mo pa man din si manong oh (tukoy ko sa driver..) Kadiri ka!!”
ELY: “Kapal ng mukha mo bebe Gab, sabihin mo lang nagagandahan at nasesexyhan na talaga kayo sa akin nuh.”
AKO: “Sira ulo, Baliw, bahala ka nga dyan.” Ang natatawa kong sabi.
ELY: “Talaga!! Anyway Highway, makinig na lang tayo sa music ohh.. Mukhang maganda.” Ang tukoy niya sa nag-uumpisang kanta na galing sa radio.
Kinabukasan habang nasa sasakyan kami pauwi,
AKO: “Ely, wag ka na nga magmake-up, ang pangit na kaya.”
ELY: “Hay naku ayan ka nanaman bebe Gab, pinakekeelaman mo nanaman ako.” Sabay lagay naman ng lipstick. Hehehehe..
AKO: “Ang sagwa sagwa na ehh..”
ELY: “Ako masagwa? Sa GANDA KONG ITO!!” sabay pose na parang bold star. Hahaha.
AKO: “Hoy, Elyana! Magtigil ka nga!! Katabi mo pa man din si manong oh (tukoy ko sa driver..) Kadiri ka!!”
ELY: “Kapal ng mukha mo bebe Gab, sabihin mo lang nagagandahan at nasesexyhan na talaga kayo sa akin nuh.”
AKO: “Sira ulo, Baliw, bahala ka nga dyan.” Ang natatawa kong sabi.
ELY: “Talaga!! Anyway Highway, makinig na lang tayo sa music ohh.. Mukhang maganda.” Ang tukoy niya sa nag-uumpisang kanta na galing sa radio.
Saturday, April 11, 2015
STORY: BALIK TANAW
Ang pinakauna kong natatandaan kay Riel ay nung inagawan ko siya ng
lollipop. Mga 5 years old pa lang ata kami noon, or maybe mas bata pa
nga. Basta ang tangi kong natatandaan ay isang red lollipop, isang
chubby-cheeked at medyo naiiyak na Riel at isang malawak na garden.
Nang makita ni Mama ang ginawa ko, agad niyang kinuha ang lollipop at binalik ito kay Riel. Si Riel na hindi na ito tinanggap bagkus ay inayawan.
Inakala ko pa nga na dahil ayaw na iyon ni Riel, I'll get to eat it. Pero tinapon lang ito ni mama. Hindi ko alam, pero sobra akong nainis at napaiyak na lamang ako.
Mula noon, lagi ko nang inaasar si Riel. Ayaw ko na nga makita si Riel pero ano bang magagawa ko, magbest friends ang mama namin. And to add insult to the injury, magkapitbahay pa kami. Wala talaga akong magawa. Kaya hindi ko siya tinigilan. Hindi ko na siya inaagawan ng lollipop. Hindi. Ibang bagay na nga lang.
Tuwing may nilalarong laruan si Riel, aagawin ko ito. Kapag nagdradrawing siya, magdradrawing din ako at sisiguraduhin na mas maganda ito. Pero, unfortunately, mas magaling talaga siya magdrawing kaya inaagaw ko na lang ito at pinupunit. Hindi lumalaban si Riel, lagi lang siya naiyak. At kapag naiyak siya, pinapalo ako ni mama.
Ewan ko ba, kahit ganoon, hindi pa rin ako nadala. Hindi ko alam kung bakit gustong gusto ko na asarin siya. Hindi ko alam kung bakit trip na trip kong laging magpapansin sa kanya.
Pero syempre, nagbago din ang lahat.
We were around 7 nung nagkasundo rin kami. Mas tanda ko ito kaysa doon sa una kong memorya sa kanya. It was a sunny day at nasa garden kami ng bahay nila Riel, nag-uusap si mama at tita Che (mama ni Riel) pero wala pa si Riel. May kinukuha daw sa loob sabi ni tita Che. Pagkalabas ni Riel, habang naglalaro ako mag-isa, nilapitan niya ako. He was looking at me as if nag-aantay siya kung aawayin ko pa siya. Pero syempre, kaka-7 ko pa lang nun kaya feeling big boy na ako at feeling so mature kaya hindi ko na siya inaway, bagkus ay nakipagtitigan na lamang siya. After a while, ngumiti lang si Riel at inabot sa akin ang nakasarang palad.
Nang makita ni Mama ang ginawa ko, agad niyang kinuha ang lollipop at binalik ito kay Riel. Si Riel na hindi na ito tinanggap bagkus ay inayawan.
Inakala ko pa nga na dahil ayaw na iyon ni Riel, I'll get to eat it. Pero tinapon lang ito ni mama. Hindi ko alam, pero sobra akong nainis at napaiyak na lamang ako.
Mula noon, lagi ko nang inaasar si Riel. Ayaw ko na nga makita si Riel pero ano bang magagawa ko, magbest friends ang mama namin. And to add insult to the injury, magkapitbahay pa kami. Wala talaga akong magawa. Kaya hindi ko siya tinigilan. Hindi ko na siya inaagawan ng lollipop. Hindi. Ibang bagay na nga lang.
Tuwing may nilalarong laruan si Riel, aagawin ko ito. Kapag nagdradrawing siya, magdradrawing din ako at sisiguraduhin na mas maganda ito. Pero, unfortunately, mas magaling talaga siya magdrawing kaya inaagaw ko na lang ito at pinupunit. Hindi lumalaban si Riel, lagi lang siya naiyak. At kapag naiyak siya, pinapalo ako ni mama.
Ewan ko ba, kahit ganoon, hindi pa rin ako nadala. Hindi ko alam kung bakit gustong gusto ko na asarin siya. Hindi ko alam kung bakit trip na trip kong laging magpapansin sa kanya.
Pero syempre, nagbago din ang lahat.
We were around 7 nung nagkasundo rin kami. Mas tanda ko ito kaysa doon sa una kong memorya sa kanya. It was a sunny day at nasa garden kami ng bahay nila Riel, nag-uusap si mama at tita Che (mama ni Riel) pero wala pa si Riel. May kinukuha daw sa loob sabi ni tita Che. Pagkalabas ni Riel, habang naglalaro ako mag-isa, nilapitan niya ako. He was looking at me as if nag-aantay siya kung aawayin ko pa siya. Pero syempre, kaka-7 ko pa lang nun kaya feeling big boy na ako at feeling so mature kaya hindi ko na siya inaway, bagkus ay nakipagtitigan na lamang siya. After a while, ngumiti lang si Riel at inabot sa akin ang nakasarang palad.
STORY: HIDDEN DESIRE
PAALALA: Ang kwentong ito ay katha-isip
lamang bunga ng imahinasyon. Karamihan ng nasusulat; pangalan, lugar at
mga pangyayari ay tanging gawa lamang maaari ng pantasya, kuro-kuro o
sabihin nating mga pangarap.
Muli, ako po si Vaughn Real (di ko tunay na pangalan), 19 years old na po ako at nag-aaral sa isang masasabi nating sikat, prestihiyosong at pinakamatandang unibersidad sa buong Pilipinas sa kursong BS Pharmacy. Hindi po ako mayabang at nag-aangat ng sariling bangkuan/upuan, pero masasabi kong may itsura naman ako kung tutuusin; may lahing intsik kaya’t maputi, makinis ang balat, maliit at manipis ang labi na may angking natural na kulay na mamula-mula, may pagkawavy ang buhok at may katangusan ang ilong. Sa tangkad ay medyo pinagkaitan ako ng kaunti sa height kong 5’6. Medyo defined ang katawan dahil nahilig din ako sa paggygym at naging varsity ng football noong high school. Marami ring nagkakagusto sa aking babae man o bakla. Pero ang kwento ito ay hindi tungkol sa akin, hindi tungkol sa kung sino ba ako; kundi tungkol sa kung ano ba ang gusto ko… ang pangarap ko…
Gaya ng sinabi ko, marami din namang nagkakagusto sa akin, pero hindi ko alam wala akong magustuhan simula nang mangyari sa akin ang mga masasakit, simula ng matuto akong umiyak para ibsan ang nararamdaman – simula ng ako’y magmahal ng sobra-sobra. Si Jun (mula sa true-tolife series na kasalukuyan ko pa lamang isinusulat), siya lamang ang mahal ko kahit ilang taon na ang nakalipas siya pa rin ang hinahanap ko.
Natuto akong manigarilyo, mag-inom at nabarkada simula nang mag-kolehiyo dahil sa pag-aakalang ito ay maghuhupa sa nararamdaman kong paghahanap sa best friend ko. Pero hindi, kaya’t nagawa ko na rin ang mga hindi inaasahan, mga hindi ko dapat gawin. Sex dito, sex doon – pokpok na nga yata akong maituturing. Nariyang ginugusto kong magustuhan nila ako at saka ko sila iiwan; hindi dahil sa gusto kong makasakit kung hindi dahil takot akong iwan – takot na takot akong masaktan.
Muli, ako po si Vaughn Real (di ko tunay na pangalan), 19 years old na po ako at nag-aaral sa isang masasabi nating sikat, prestihiyosong at pinakamatandang unibersidad sa buong Pilipinas sa kursong BS Pharmacy. Hindi po ako mayabang at nag-aangat ng sariling bangkuan/upuan, pero masasabi kong may itsura naman ako kung tutuusin; may lahing intsik kaya’t maputi, makinis ang balat, maliit at manipis ang labi na may angking natural na kulay na mamula-mula, may pagkawavy ang buhok at may katangusan ang ilong. Sa tangkad ay medyo pinagkaitan ako ng kaunti sa height kong 5’6. Medyo defined ang katawan dahil nahilig din ako sa paggygym at naging varsity ng football noong high school. Marami ring nagkakagusto sa aking babae man o bakla. Pero ang kwento ito ay hindi tungkol sa akin, hindi tungkol sa kung sino ba ako; kundi tungkol sa kung ano ba ang gusto ko… ang pangarap ko…
Gaya ng sinabi ko, marami din namang nagkakagusto sa akin, pero hindi ko alam wala akong magustuhan simula nang mangyari sa akin ang mga masasakit, simula ng matuto akong umiyak para ibsan ang nararamdaman – simula ng ako’y magmahal ng sobra-sobra. Si Jun (mula sa true-tolife series na kasalukuyan ko pa lamang isinusulat), siya lamang ang mahal ko kahit ilang taon na ang nakalipas siya pa rin ang hinahanap ko.
Natuto akong manigarilyo, mag-inom at nabarkada simula nang mag-kolehiyo dahil sa pag-aakalang ito ay maghuhupa sa nararamdaman kong paghahanap sa best friend ko. Pero hindi, kaya’t nagawa ko na rin ang mga hindi inaasahan, mga hindi ko dapat gawin. Sex dito, sex doon – pokpok na nga yata akong maituturing. Nariyang ginugusto kong magustuhan nila ako at saka ko sila iiwan; hindi dahil sa gusto kong makasakit kung hindi dahil takot akong iwan – takot na takot akong masaktan.
STORY: "ANG MGA PINSAN KONG SEKYU" 1
UNANG BAHAGI
Ako si Ryan. Bente-otso anyos na ko ngayon. Binata at nagtatrabaho sa isang engineering firm. 5'6 ang taas at medyo slim. Maputi din ako na siyang minana ko sa aking ina. Ito ang kwento ko at ng aking mga Pinsang Sekyu. Nangyari ito nung ako ay highschool pa lamang. This is my very first attempt to put my experience into words so I apologize if my writing style does not please everyone. Comments will be very much appreciated.
Elementary pa lang ako alam ko ng kakaiba na ako. Aral at bahay lang ang inatupag ko. Di ako nahilig sa sports. Sa board games ako magaling. Nagkasakit ako ng malubha nung grade 2 ako at matapos mailabas ng ospital, naging mahigpit na ang nanay ko sa pagbabantay sa akin. Maraming ipinagbawal. Bawal mapagod ng sobra. Bawal magpapawis ng sobra. Di din ako pwede magbilad ng araw ng matagal. Dahil sa madaming bawal lalo na sa laro, ginawa ko na lang abala ang sarili ko sa paglalaro ng board games at pagsagot ng crossword puzzle. Konti lang ang mga nagging kaibigan ko Sa school naman, di din ako active sa mga pisikal na activities. Mas napapansin ako sa mga quiz bee at contests. Mas nagging malapit ako sa mga kalaro kong nerds at walang inatupag kundi ang magaral.
Dahil madalas nanagmumuni muni lang, unti-unti ko na ding napapansin ang mga kaklase kong lalaki. Kung gaano kaganda ang mata nila. Sinong may magandang ngiti. Sinong may makapal ang kilay. Sinong balbon. Sinong malaki ang bukol tuwing naka PE uniform. Bagamat ganito ang nararamdaman ko ay di ako nagpahalata. Sundalo ang tatay ko kaya di pwedeng lalambot lambot ka sa bahay. Tiyak na mapapatay ako nun oras na malaman nya na may pusong mamon ang anak niya.
Ako si Ryan. Bente-otso anyos na ko ngayon. Binata at nagtatrabaho sa isang engineering firm. 5'6 ang taas at medyo slim. Maputi din ako na siyang minana ko sa aking ina. Ito ang kwento ko at ng aking mga Pinsang Sekyu. Nangyari ito nung ako ay highschool pa lamang. This is my very first attempt to put my experience into words so I apologize if my writing style does not please everyone. Comments will be very much appreciated.
Elementary pa lang ako alam ko ng kakaiba na ako. Aral at bahay lang ang inatupag ko. Di ako nahilig sa sports. Sa board games ako magaling. Nagkasakit ako ng malubha nung grade 2 ako at matapos mailabas ng ospital, naging mahigpit na ang nanay ko sa pagbabantay sa akin. Maraming ipinagbawal. Bawal mapagod ng sobra. Bawal magpapawis ng sobra. Di din ako pwede magbilad ng araw ng matagal. Dahil sa madaming bawal lalo na sa laro, ginawa ko na lang abala ang sarili ko sa paglalaro ng board games at pagsagot ng crossword puzzle. Konti lang ang mga nagging kaibigan ko Sa school naman, di din ako active sa mga pisikal na activities. Mas napapansin ako sa mga quiz bee at contests. Mas nagging malapit ako sa mga kalaro kong nerds at walang inatupag kundi ang magaral.
Dahil madalas nanagmumuni muni lang, unti-unti ko na ding napapansin ang mga kaklase kong lalaki. Kung gaano kaganda ang mata nila. Sinong may magandang ngiti. Sinong may makapal ang kilay. Sinong balbon. Sinong malaki ang bukol tuwing naka PE uniform. Bagamat ganito ang nararamdaman ko ay di ako nagpahalata. Sundalo ang tatay ko kaya di pwedeng lalambot lambot ka sa bahay. Tiyak na mapapatay ako nun oras na malaman nya na may pusong mamon ang anak niya.
STORY: ANG BUTAS NG PAGMAMAHAL CHAPTER 4
I.T course ang kinuha ko sa
pagtungtong ko sa college. Sa isang
maliit lamang na computer college
na malapit din sa aming bahay ako
nag-enroll. Pang-gabi ang kinuha
kong mga subject para makatulong
ako kay Mama sa paglilinis ng bahay
namin at sa pagluluto na rin ng
pagkain. Naisipan na rin kasi ni
Mama na magtinda ng pagkain sa
mga boarder namin para makatulong
sa pagtustos sa aking pag-aaral.
Sumasama rin ako minsan sa
pamamalengke lalo na kung
kailangan ng tagabuhat ng mga
pinamili ni Mama. Kapag ayos
naman na ang lahat ay nasa silid
lamang ako at nag-aaral ng aking
lessons.
Syempre sa tuwing may
mararamdaman akong pumasok sa
banyo at naliligo ay aalamin ko kung
sino iyon. At kapag nasa kalibugan
mode ako ay sasabayan ko na iyon ng
pagsasariling sikap habang
pinanonood ko ang naliligong hubo’t
hubad na lalaki sa loob ng banyo sa
pamamagitan ng pagsilip sa butas sa
kisame nito. Sa tagal ko na rin na
pabalik-balik sa loob ng kisame ay
nakabisado ko na ang itsura sa loob
ng kisame. Medyo may nadagdag na
ngang ilan pang butas sa kisame at
talagang wala ng kawala sa aking
mga mata ang maliligo sa loob ng
banyo saan mang parte ng banyo
siya pumwesto at maligo.
pagtungtong ko sa college. Sa isang
maliit lamang na computer college
na malapit din sa aming bahay ako
nag-enroll. Pang-gabi ang kinuha
kong mga subject para makatulong
ako kay Mama sa paglilinis ng bahay
namin at sa pagluluto na rin ng
pagkain. Naisipan na rin kasi ni
Mama na magtinda ng pagkain sa
mga boarder namin para makatulong
sa pagtustos sa aking pag-aaral.
Sumasama rin ako minsan sa
pamamalengke lalo na kung
kailangan ng tagabuhat ng mga
pinamili ni Mama. Kapag ayos
naman na ang lahat ay nasa silid
lamang ako at nag-aaral ng aking
lessons.
Syempre sa tuwing may
mararamdaman akong pumasok sa
banyo at naliligo ay aalamin ko kung
sino iyon. At kapag nasa kalibugan
mode ako ay sasabayan ko na iyon ng
pagsasariling sikap habang
pinanonood ko ang naliligong hubo’t
hubad na lalaki sa loob ng banyo sa
pamamagitan ng pagsilip sa butas sa
kisame nito. Sa tagal ko na rin na
pabalik-balik sa loob ng kisame ay
nakabisado ko na ang itsura sa loob
ng kisame. Medyo may nadagdag na
ngang ilan pang butas sa kisame at
talagang wala ng kawala sa aking
mga mata ang maliligo sa loob ng
banyo saan mang parte ng banyo
siya pumwesto at maligo.
STORY: Ang Munting Lihim [8]
Mag-aalas 10 na ng gabi noong nakabalik kami sa hotel. Nagpahinga kami sandali, naligo, at si kuya Andrei ay hindi na nagdamit pa noong humiga muli sa kanyang kama. Kahit brief ay hindi siya nagsuot.
Hindi ko alam kung ano ang plano niya. Ngunit tumabi pa rin ako sa kanya sa paghiga sa kanyang kama. Hindi ko pa nalimutan ang sinabi niya sa akin sa loob ng sinehan na may ituturo siya sa akin.
Tumayo siya at binuksan ang TV. Mayroon siyang pinindot na channel at laking gulat ko noong ang lumabas ay isang babae at lalaking nagtatalik. Sa buong buhay ko noon lang ako nakakita ng palabas na ganoon.
Lumakas ang kabog ng aking dibdib, napalunok ako ng laway. Biglang nag-init ang aking katawan sa nakitang lalaking pinaglalaruan ang kanyang ari sa loob ng bibig ng babae. Ramdam ko ang nanginginig ang aking kalamnan sa sobrang pagnanasa. Ang totoo, hindi ko pa naranasan iyon. Hanggang sa kamay ko lang ang paglalaro ko sa pagkalalaki ni kuya Andrei.
Naalala ko tuloy ang kuwneto ng isa naming ka-klase, si Brix, 18 years old. Bagamat nasa ganoong edad na siya, nasa high school pa lang dahil lakwatsero. Siya iyong nagku-kwento sa mga kaklase namin tungkol sa kung anu-anong mga kabulastugan, lalo na sa sex. “Nasubukan niyo na bang magpasusu sa bakla?” ang tanong niya isang beses na sumali ako sa umpukan.
Tawanan naman ang mga kasama kong lalaki. Nagkatinginan. Siguro, may experience na rin ang mga loko. Ngunit ako, syempre, wala. Hindi ko pa naranasan iyon. Bagamat maraming mga baklang nagpaparamdam sa akin, may ilan nga na lantaran talagang hihipu-hipuin ang aking harapan kapag nagpapagupit ako sa parlor at walang tao, hindi ko sila pinatulan. Natakot kasi ako. At ayaw ko ring subukan dahil baka kagaya nang nangyari sa amin ni kuya Andrei, baka hahanap-hanapin ko ito.
Hindi ko alam kung ano ang plano niya. Ngunit tumabi pa rin ako sa kanya sa paghiga sa kanyang kama. Hindi ko pa nalimutan ang sinabi niya sa akin sa loob ng sinehan na may ituturo siya sa akin.
Tumayo siya at binuksan ang TV. Mayroon siyang pinindot na channel at laking gulat ko noong ang lumabas ay isang babae at lalaking nagtatalik. Sa buong buhay ko noon lang ako nakakita ng palabas na ganoon.
Lumakas ang kabog ng aking dibdib, napalunok ako ng laway. Biglang nag-init ang aking katawan sa nakitang lalaking pinaglalaruan ang kanyang ari sa loob ng bibig ng babae. Ramdam ko ang nanginginig ang aking kalamnan sa sobrang pagnanasa. Ang totoo, hindi ko pa naranasan iyon. Hanggang sa kamay ko lang ang paglalaro ko sa pagkalalaki ni kuya Andrei.
Naalala ko tuloy ang kuwneto ng isa naming ka-klase, si Brix, 18 years old. Bagamat nasa ganoong edad na siya, nasa high school pa lang dahil lakwatsero. Siya iyong nagku-kwento sa mga kaklase namin tungkol sa kung anu-anong mga kabulastugan, lalo na sa sex. “Nasubukan niyo na bang magpasusu sa bakla?” ang tanong niya isang beses na sumali ako sa umpukan.
Tawanan naman ang mga kasama kong lalaki. Nagkatinginan. Siguro, may experience na rin ang mga loko. Ngunit ako, syempre, wala. Hindi ko pa naranasan iyon. Bagamat maraming mga baklang nagpaparamdam sa akin, may ilan nga na lantaran talagang hihipu-hipuin ang aking harapan kapag nagpapagupit ako sa parlor at walang tao, hindi ko sila pinatulan. Natakot kasi ako. At ayaw ko ring subukan dahil baka kagaya nang nangyari sa amin ni kuya Andrei, baka hahanap-hanapin ko ito.
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [9]
Part 9: "Secret Of The Past"
Pagbabang-pagbaba namin ay inakyat ni Manong Driver at ng iba pang mga kasambahay sa mansyon namin ang gamit namin ni Kuya Jared. Habang nag-iikot kami sa bahay.
KUYA JARED: “Ayos talaga tol ang bahay niyo na ito!! Ang laki-laki! Parang palasyo.”
AKO: “Malaki nga BULOK naman! Antique style.”
KUYA JARED: “Oh.. Ehh ano naman? At least may bahay nuh kesa sa amin ng nanay na nasa maliit na paupahan lang.”
AKO: “Ohh.. Wag mong maliitin ang sarili mo. Walang masama kung nangungupahan lang kayo.”
KUYA JARED: “Hindi.. Sinasabi ko lang sa iyo na kayo, may bahay kayo na parang palasyo samantalang kami nangungupahan lang. Kaya dapat wag mo ng pintasan na bulok.”
AKO: “Sinabi ko lang na bulok para magtigil ka dyan sa kakasalita mo na MALAKI ANG BAHAY dahil hindi ako kumportable sa mga papuri na ganyan.”
KUYA JARED: “Sus.. DI RIN!”
AKO: “Di rin talaga..”
Pag-akyat namin ng kwarto..
Pagbabang-pagbaba namin ay inakyat ni Manong Driver at ng iba pang mga kasambahay sa mansyon namin ang gamit namin ni Kuya Jared. Habang nag-iikot kami sa bahay.
KUYA JARED: “Ayos talaga tol ang bahay niyo na ito!! Ang laki-laki! Parang palasyo.”
AKO: “Malaki nga BULOK naman! Antique style.”
KUYA JARED: “Oh.. Ehh ano naman? At least may bahay nuh kesa sa amin ng nanay na nasa maliit na paupahan lang.”
AKO: “Ohh.. Wag mong maliitin ang sarili mo. Walang masama kung nangungupahan lang kayo.”
KUYA JARED: “Hindi.. Sinasabi ko lang sa iyo na kayo, may bahay kayo na parang palasyo samantalang kami nangungupahan lang. Kaya dapat wag mo ng pintasan na bulok.”
AKO: “Sinabi ko lang na bulok para magtigil ka dyan sa kakasalita mo na MALAKI ANG BAHAY dahil hindi ako kumportable sa mga papuri na ganyan.”
KUYA JARED: “Sus.. DI RIN!”
AKO: “Di rin talaga..”
Pag-akyat namin ng kwarto..
Thursday, April 9, 2015
STORY: KARANASAN SA TATAY NI BESTFRIEND
Matagal-tagal ko na ring kaibigan si Onel atnaging magkasosyoko pa sa maliit na negosyo na mga 2 years ang itinagal . Lihim akongmay pagkagusto sa kaibigan kong si Onel pero hindi ko maipagtapat sakanya dahil sa pangamba ko na baka masira ang aming pagkakaibigan.Dahil sa aming pagkakaibigan ay madalas ako magpunta sa bahay ninaOnel . Pinakabata sa magkakapatid si Onelat siya na lang ang kasama ngkanyang mga magulang sa bahay nila . Angkanyang ina ay buwanan pa kung umuwi sa bahay nila dahil sa kasama ito sa negosyong tindahan ng kanyangkapatid . Kaya kadalasan ay ang ama lang ni Onel na si Mang Renando orRenan ang kasama niya sa kanilang bahay.Dahil sa nakasanayan na rin ni Mang Renan na nandoon ako palagi sakanilang bahay ay nakapalagayan ko na rin ito ng loob . Isang araw aynapaaga ako ng punta sa bahay nina Onel dahil may pera akong kailangangkunin sa kanya para sa aming negosyo. Matagal tagal din akong kumatok bagoako napagbuksan at balak ko na nga sanang umalis subalit bumukas angpinto at si Mang Renan ang nagbukas nito. Pupungas -pungas pa ito at tilakagigising lang . Nakakubli pa ito sa pinto na bahagyang bukas attinawag ako para tumuloy sa loob ng bahay .Pagpasok ko ay laking gulat ko ng makitangnaka-brief lang pala si MangRenan kaya naman pala nakakubli sa pintokanina . Napagmasdan ko angbrief na suot niya at doon ko napansin na luma at medyo may butas butasat lawlaw na ang brief na suot niya. Nag-init bigla ang pakiramdam kodahil sa kanya lalo na nag makita ko na napakakisig pa rin pala ni MangRenan na hindi nakapagtataka dahil mahilig ito sa ehersisyo at may mgagamit pa nga siya tulad ng barbel sa kanilang bahay.Sinabi ni Mang Renan sa akin na wala sa doon si Onel sa bahay dahildoon daw ito natulog sa girlfriend nito at baka nga daw sa umaga namakauwi.
STORY: Nang Akinin Ni Pinsan
Ako si adrian 25 anyos mtangkad at mlaki ang katawan dahil sa araw2 kong pagbubuhat nkatira aq nuon sa bhay ng pinsan ko dahil malapit sa kanila ang pinapasukan kong trabaho kaya minabuti ng tita ko na dun na muna ako patirahin..kasama ng tita ko ay ang kanyang isang anak na lalaki na pinsan ko c louie pero nkasanayan na namen syang tawaging bunso..ang kanyang ama ay kasalukuyang nasa saudi kaya 2 lang sila na tita ko...21 na si bunso at isa syang bakla d nmn nia yun pinagkakaila.magkatabi kme sa higaan dhil magkadikit naman kme sa isat isa natutuwa ako sa kanya tuwing nagpapatawa sa sa bahay.isang gabi ng ako ay natutulog ay nramdaman kong my humahawak sa titi ko at humahaplos sa katawan ko tanging boxer lang kc ang suot ko at laging gulat ko na maalimpumgatan ako ng mkita kong c bunso ang gumagawa nun sa akin napabalikwas ako at napaupo sa kama at tinanung ko sya kung anung gnagawa niya..
Sinabi niyang kuya di ko na talaga matiis eh mtgal na ktang pinagnanasaan gustong gusto kong matikman ang katawan mo kaya sana payagan mo na ako libog na libog na kasi ako talaga sayo.nakatingin ako sa kanya at nakita ko ang nagmamakaawa niang mukha.sinavi ko sa kanya na pagbibigyan ko sya naun pero d na mauulit dahil mali ang gagawin niya at snabi niang pangako....kaya humiga ako ulit sa kama at sinabing sige simulan mo na gawin mo ng lahat ang gusto mong gawin sa katawan ko pagsawaan mo na ako nayonggabi at yun nga ang ginawa niya...
Sinabi niyang kuya di ko na talaga matiis eh mtgal na ktang pinagnanasaan gustong gusto kong matikman ang katawan mo kaya sana payagan mo na ako libog na libog na kasi ako talaga sayo.nakatingin ako sa kanya at nakita ko ang nagmamakaawa niang mukha.sinavi ko sa kanya na pagbibigyan ko sya naun pero d na mauulit dahil mali ang gagawin niya at snabi niang pangako....kaya humiga ako ulit sa kama at sinabing sige simulan mo na gawin mo ng lahat ang gusto mong gawin sa katawan ko pagsawaan mo na ako nayonggabi at yun nga ang ginawa niya...
STORY: DRIVER NG KAPIT-BAHAY
Ang gwapo niya!!! matipuno, surprisingly maganda ang kutis at may dating. Nakakakilig titigan dahil laging nakasando lamang at pantalon.Alas kwatro na ng hapon, nakauwi na ako galing eskwela at narinig ko na ang elf truck ng kapitbahay. Dalidali akong dumungaw sa bintana at naaninag ko na naman ang kanyang alindog. Machong macho at may magandang ngiti kahit pagod.Ako si Chris, 13 anyos pa lang ako, payat at hindihalatang berde ang dugo, pero sa hindi maintindihang senaryo, maraming kalalakihan ang nagpaparamdam sa akin. Silahis daw ako. Eh di halatang berde ang dugo?! Ano yun!? HahahahahaAnyway, ewan ko ba kung bakit tuwing darating siya, eh ganun na lang ang kanyang pag-ngiti sa akin. Ganun? Type ko siya kaya lang kaibigan ko ang mga pinagsisilbihan niya kaya ganun na lang ang hiya ko.Isang weekend, nagpaalam ang mga kapitbahay ko na pupunta sa mall, at ang taong bahay munanila ay yung driver nila, itago na lang natin sa pangalang Rommel. Hapon, as usual, wala akong makausap sa bahay kaya labas muna ako nga bahay. Tamang tama at nasa labas din siya ng bahay, nakasando and shorts lang. Hindi yung usual pantalon kaya ngayon ay pati legs niya ay kita ko na din. Ang gwapo talaga, wala ring magawa, nakaupo sa may gutter.Lapit ako at nangamusta. Sabi niya OK naman. Walang magawa. Pero ayun pa rin ang ngiti niyana nakakatunaw. Kaya lapit pa rin ako at tumabisa kanya. Medyo kinakabahan na ako dahil hindiko gawaing mag-first move sa kapwa lalaki dahil silahis lang ako, hindi ganap na bakla. Kumbaga,may hesitation pa rin at control.Nakaupo na kami sa gutter, walang tao sa paligid, at mainit (kaya siguro naka shorts). Ako naman, medyo tinitigasan na dahil katabi ko angcrush ko, at ewan ko ba kung bakit laging nagdidikit ang tuhod namin.
STORY: Manyak Kong Classmate
Eto na naman ako sa tactics ko pag may
katabi … hehehe…
Tungkol ito sa classmate kong manyakis ,
lalakeng lalake at gwapo, biniyayaan din
ito ng magandang katawan . Siya si Rico ,
high school classmate ko . .5 ’ 5 ″ ang height
niya at grabe masiyadong manyakis . Sarap
hawakan ang pwet kasi maumbok tennis
player kasi . High school pa lang kami
nun …
Tuwing weekends , wala akong kasama sa
bahay kasi pumupunta parents ko sa
hacienda namin . . so boring naman ,
inaniyaya ko si Rico na matulog sa amin…
Wala pa akong balak nun sa kaniya , ang
gusto ko lang ay my makasama .. Dun nga
siya ntaulog .. manyak kasi , yun may X
pang dala …
Nanuod kami , di naman maiiwasan na
titigas ang burat ko … Nakadapa ako sa
sofa para di mahalata habang siya naman
ay nakaupo sa sahig … Kitang kita ko ang
bukol niya habang lumalaban sa sikip ng
shorts niya . Sko naman ay medyo libog
na … Ang ginawa ko na lang ay ikiniskis
aking burat sa sofa para medyo makaraos
ng konti. Di siya nahihiya na mahalata ang
bukol niya kasi kala niya straight guy ako ,
sa labas lang heheheh.
katabi … hehehe…
Tungkol ito sa classmate kong manyakis ,
lalakeng lalake at gwapo, biniyayaan din
ito ng magandang katawan . Siya si Rico ,
high school classmate ko . .5 ’ 5 ″ ang height
niya at grabe masiyadong manyakis . Sarap
hawakan ang pwet kasi maumbok tennis
player kasi . High school pa lang kami
nun …
Tuwing weekends , wala akong kasama sa
bahay kasi pumupunta parents ko sa
hacienda namin . . so boring naman ,
inaniyaya ko si Rico na matulog sa amin…
Wala pa akong balak nun sa kaniya , ang
gusto ko lang ay my makasama .. Dun nga
siya ntaulog .. manyak kasi , yun may X
pang dala …
Nanuod kami , di naman maiiwasan na
titigas ang burat ko … Nakadapa ako sa
sofa para di mahalata habang siya naman
ay nakaupo sa sahig … Kitang kita ko ang
bukol niya habang lumalaban sa sikip ng
shorts niya . Sko naman ay medyo libog
na … Ang ginawa ko na lang ay ikiniskis
aking burat sa sofa para medyo makaraos
ng konti. Di siya nahihiya na mahalata ang
bukol niya kasi kala niya straight guy ako ,
sa labas lang heheheh.
STORY: ANG BUTAS NG PAGMAMAHAL CHAPTER 3
Sa pagpasok ko sa fourth year high
school ay naging busy ako sa aking
pag-aaral at sa iba pang extra-
curricular activities sa school namin.
Naging officer din kasi ako sa CAT.
Napasama din ako sa high school
varsity team ng basketball sa school
namin. Hindi man ako star player ng
team namin ay kinakailangan na lagi
akong present sa tuwing may
practice kami. Naging presidente din
ako ng graduating class at naging
abala ako sa pag-organize ng mga
activities ng graduating class.
Dahil nga naging busy ako sa aming
school ay naging bihira na ang
paghahanap ko ng panandaliang
kaligayahan sa pagsilip sa butas sa
kisame ng banyo namin na hanggang
sa mga panahong iyon ay hindi pa
rin naiisipang ipaayos ni Mama.
Naka-concentrate kasi si Mama sa
pagtustos sa pag-aaral ni ate sa
college. Anyway maayos naman pa
rin iyon tignan at hindi naman
inaanay. Subalit ng makilala ko ang
isang bagong boarder namin na isang
empleyado sa malapit sa domestic
airport ay ginanahan na naman ako
sa aking dating gawi.
school ay naging busy ako sa aking
pag-aaral at sa iba pang extra-
curricular activities sa school namin.
Naging officer din kasi ako sa CAT.
Napasama din ako sa high school
varsity team ng basketball sa school
namin. Hindi man ako star player ng
team namin ay kinakailangan na lagi
akong present sa tuwing may
practice kami. Naging presidente din
ako ng graduating class at naging
abala ako sa pag-organize ng mga
activities ng graduating class.
Dahil nga naging busy ako sa aming
school ay naging bihira na ang
paghahanap ko ng panandaliang
kaligayahan sa pagsilip sa butas sa
kisame ng banyo namin na hanggang
sa mga panahong iyon ay hindi pa
rin naiisipang ipaayos ni Mama.
Naka-concentrate kasi si Mama sa
pagtustos sa pag-aaral ni ate sa
college. Anyway maayos naman pa
rin iyon tignan at hindi naman
inaanay. Subalit ng makilala ko ang
isang bagong boarder namin na isang
empleyado sa malapit sa domestic
airport ay ginanahan na naman ako
sa aking dating gawi.
STORY: Ang Munting Lihim [7]
“T-talaga?” sagot niya, sabay bitiw ng isang nakakabighaning ngiti, bakas ang saya sa kanyang mukha.
“O-opo...”
“P-puwede bang g-gawin mo uli iyon sa kuya mo?”
At doon na tila himatayin ako sa kanyang sinabing iyon. Tila nabingi ako sa lakas ng kalabog ng aking dibdib. At naalimpungatan ko na lang ang mga kamay niya sa aking likod at hinila ang aking katawan patungo sa kanyang katawan. Hanggang sa naglapat ang aming mga labi. Ipinikit ko ang aking mga mata. Naghalikan kami na mistulang sabik na sabik sa isa’t-isa at pag-aari namin ang mundo.
Mapusok. Nag-aalab na tila iyon na ang huli naming paghahalikan.
Sa pagkakataong iyon, taliwas sa unang halik na naranasan ko sa kanya, ramdam na ramdam ko na, hanggang sa pinakadulo ng aking kaugatan ang sarap at kiliti ng kanyang mga halik. Nanginginig ang aking kalamnan sa matinding sarap na dulot ng paglapat ng aming mga labi, tagos ito hanggang sa kaibuturan ng aking kaluluwa.
At muli, nangyari sa amin ng kuya ko ang isang bagay na matagal ko nang inaasam-asam na maulit muli...
(Note: Ang detalyadong love-making ni Alvin at Andrei ay mababasa lamang sa book version.)
Noong natapos na kami, tumawag ng room service si kuya Andrei at nag-order ng pagkain para sa dinner namin. Noong dumating na ang pagkain, sa terrace ipinalagay ang mga ito ni kuya Andrei.
“O-opo...”
“P-puwede bang g-gawin mo uli iyon sa kuya mo?”
At doon na tila himatayin ako sa kanyang sinabing iyon. Tila nabingi ako sa lakas ng kalabog ng aking dibdib. At naalimpungatan ko na lang ang mga kamay niya sa aking likod at hinila ang aking katawan patungo sa kanyang katawan. Hanggang sa naglapat ang aming mga labi. Ipinikit ko ang aking mga mata. Naghalikan kami na mistulang sabik na sabik sa isa’t-isa at pag-aari namin ang mundo.
Mapusok. Nag-aalab na tila iyon na ang huli naming paghahalikan.
Sa pagkakataong iyon, taliwas sa unang halik na naranasan ko sa kanya, ramdam na ramdam ko na, hanggang sa pinakadulo ng aking kaugatan ang sarap at kiliti ng kanyang mga halik. Nanginginig ang aking kalamnan sa matinding sarap na dulot ng paglapat ng aming mga labi, tagos ito hanggang sa kaibuturan ng aking kaluluwa.
At muli, nangyari sa amin ng kuya ko ang isang bagay na matagal ko nang inaasam-asam na maulit muli...
(Note: Ang detalyadong love-making ni Alvin at Andrei ay mababasa lamang sa book version.)
Noong natapos na kami, tumawag ng room service si kuya Andrei at nag-order ng pagkain para sa dinner namin. Noong dumating na ang pagkain, sa terrace ipinalagay ang mga ito ni kuya Andrei.
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [8]
Part 8: "Ang Paglalahad.."
Pinarada ng Driver ang sasakyan upang kargahan ng hangin ang gulong ng sasakyan, at pagkababang-pagkababa ni manong, sing bilis ng kidlat ay humalik ako sa pisngi ni Kuya Jared, ngunit lumingon ito paharap sa akin kaya nahalikan ko ang gilid ng masarap ESTE! mapupula niyang labi. Hehehe..
KUYA JARED: “Ay Sayang hindi pa umiksakto! Hahaha..” ang nakaka-gago niyang tawa.
AKO: “Tangina mo naman!! Muntik na iyon ahh!” sabay pahid ng labi ko na kunwari ay nandidiri.. Nyahaha!!
KUYA JARED: “Wahahaa!! Kala mo ha.. Pero ok lang, at least sa gilid pa rin ng labi yun.” Sabay killer smile plus ngiting nakaka-gago (imaginin nyo! haha..).
AKO: “Ulul, Gagu..” ang nasabi ko. Ngunit sa loob loob ay kilig to the MAX!!
KUYA JARED: “Hahaha!! Eto naman ohh.. Sige ka hindi ko ikukwento.”
AKO: “ANo nga?? Kulit!! Ginawa ko na yung pinapagawa mo..”
KUYA JARED: “Ok sige na Gab.. Sige na.. Eto na po Ahihihii!!”
KUYA JARED (ulit): “Dati kasi kaming nakatira sa isang malawak na lupain, pero hindi namin pag-aari ang mga iyon. Pag-aari iyon ng mga MONTENEGRO.”
AKO: “NAMIN!?!?”
Pinarada ng Driver ang sasakyan upang kargahan ng hangin ang gulong ng sasakyan, at pagkababang-pagkababa ni manong, sing bilis ng kidlat ay humalik ako sa pisngi ni Kuya Jared, ngunit lumingon ito paharap sa akin kaya nahalikan ko ang gilid ng masarap ESTE! mapupula niyang labi. Hehehe..
KUYA JARED: “Ay Sayang hindi pa umiksakto! Hahaha..” ang nakaka-gago niyang tawa.
AKO: “Tangina mo naman!! Muntik na iyon ahh!” sabay pahid ng labi ko na kunwari ay nandidiri.. Nyahaha!!
KUYA JARED: “Wahahaa!! Kala mo ha.. Pero ok lang, at least sa gilid pa rin ng labi yun.” Sabay killer smile plus ngiting nakaka-gago (imaginin nyo! haha..).
AKO: “Ulul, Gagu..” ang nasabi ko. Ngunit sa loob loob ay kilig to the MAX!!
KUYA JARED: “Hahaha!! Eto naman ohh.. Sige ka hindi ko ikukwento.”
AKO: “ANo nga?? Kulit!! Ginawa ko na yung pinapagawa mo..”
KUYA JARED: “Ok sige na Gab.. Sige na.. Eto na po Ahihihii!!”
KUYA JARED (ulit): “Dati kasi kaming nakatira sa isang malawak na lupain, pero hindi namin pag-aari ang mga iyon. Pag-aari iyon ng mga MONTENEGRO.”
AKO: “NAMIN!?!?”
Wednesday, April 8, 2015
STORY: Ang Munting Lihim [6]
“Bunso.. bunso... gising na. Nandito na tayo. Welcome to San Pedro City!” ang paggising ni kuya Andrei sa akin.
Kinuskos ko ang aking mga mata. Med’yo groggy pa ako dahil sa gamot sa hilo na pinainum niya sa akin. Nahimbing ako nang husto.“ Hinawakan ko ang kamay niya at at tiningnan ang oras sa kanyang relo. Nakita kong mag-aalas onse na ng tanghali.
Tumayo siya at hinila ang aking kamay. “O tayo na para makalabas na tayo.”
Disoriented pa ng kaunti, pilit kong tumayo. At tila walang mapagsidlan ang tuwa na nadarama ko noong nakalabas na kami. Nakita ko ang maraming tao, magulong ngunit tila masaya, may maraming sasakyan din akong nakikita. Napa “Wow!” ako. Noon lang kasi ako nakarating sa isang lugar na may maraming tao, may malalaking mga buildings. Sa litrato ko lang nakikita ang mga ito. “Ang daming tao kuya...” sambit ko.
“Syempre, syudad ito. Ganito ang syudad. Iba ang mundo kaysa bukid na nakasanayan natin.” Sagot niya. “O... Hindi ka ba nagugutom?”
“N-nagugutom po…” ang sagot ko. Noon ko lang naramdaman ang sobrang pagkagutom.
Binuksan niya ang kanyang bag, “Nalimutan ko palang ibigay ito sa iyo kanina sa bus. Paano, nakatulog ka sa biyahe. Hindi na kita inistorbo baka magsuka ka lang.” sabay hugot sa isang supot.
“Ano to?” tiningnan ko siya.
Kinuskos ko ang aking mga mata. Med’yo groggy pa ako dahil sa gamot sa hilo na pinainum niya sa akin. Nahimbing ako nang husto.“ Hinawakan ko ang kamay niya at at tiningnan ang oras sa kanyang relo. Nakita kong mag-aalas onse na ng tanghali.
Tumayo siya at hinila ang aking kamay. “O tayo na para makalabas na tayo.”
Disoriented pa ng kaunti, pilit kong tumayo. At tila walang mapagsidlan ang tuwa na nadarama ko noong nakalabas na kami. Nakita ko ang maraming tao, magulong ngunit tila masaya, may maraming sasakyan din akong nakikita. Napa “Wow!” ako. Noon lang kasi ako nakarating sa isang lugar na may maraming tao, may malalaking mga buildings. Sa litrato ko lang nakikita ang mga ito. “Ang daming tao kuya...” sambit ko.
“Syempre, syudad ito. Ganito ang syudad. Iba ang mundo kaysa bukid na nakasanayan natin.” Sagot niya. “O... Hindi ka ba nagugutom?”
“N-nagugutom po…” ang sagot ko. Noon ko lang naramdaman ang sobrang pagkagutom.
Binuksan niya ang kanyang bag, “Nalimutan ko palang ibigay ito sa iyo kanina sa bus. Paano, nakatulog ka sa biyahe. Hindi na kita inistorbo baka magsuka ka lang.” sabay hugot sa isang supot.
“Ano to?” tiningnan ko siya.
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [7]
Dumaan ang araw, linggo, at buwan, ganoon ang naging takbo ng aming pagkakaibigan. Hindi na rin ako nalalapitan ni Steph at ng mga alipores nito, dahil doon naging maayos, mapayapa, at masaya ang 3rd year ko. On the other corner (hehe..), una kong nakitang maglaro si Kuya ng basketball noong dumating ang intramurals at masasabi kong SOBRANG GALING NIYA!! Kaya di na ako nagulat ng hirangin siya bilang MVP. After makita ng maraming tao kung gaano kagaling maglaro si Kuya, what do you expect? Edi nagkaroon siya ng mga fans.. Maya-maya nakikita ko na lang may lumalapit or may ka-text na babae. Pero kahit ganoon hindi pa rin nagbago ang trato niya kay Ely, Ella at syempre sa akin (Nakss!!). At higit sa lahat ganoon pa rin kaming apat sabay-sabay kumakain, daldalan, tawanan, at kung anu-ano pang kalokohan ang maisip namin.
Sa pagdaan ng mga buwan, Naging mas matibay ang pagkakaibigan namin ni Ely at ni Ella. Lalo namang tumindi ang bonding at friendship namin ni Kuya Jared patunay nito ang madalas na pagpunta at pagtulog niya sa aking tahanan. Kilala na rin ng parents ko si Elly, Ella at syempre si Kuya kaya ok lang sa kanila na gumala ako basta sila ang kasama ko particularly kay Kuya Jared.
STORY: ANG LALAKI SA BUROL [13]
Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kanyang iniutos. Ikaw ba naman ang nasa loob ng isang kulungan at uutusan ng isang presong siga at nakapatay na ng ilang tao, walang ibang taong mahingan mo ng tulong at kung mayroon man, baka lalo mo pang ikapahamak. Wala ka talagang choice. Wala akong chice. Unless gusto kong masktan o di kaya ay madedo.
“D-di po ba ay dapat nakataob muna kayo? S-sa likod muna kita masahehin?” ang sambit ko na ang boses ay halatang nanginig. Nagawa ko na kasi ang pagmamasahe kay James, noong nasa kasagsagan pa kami ng aming patagong gawain sa kubo niya sa likod ng bodega.
“Mabuti naman. Marunog ka pala.” ang sagot niya.
“K-kaunti po.”
At minasahe ko siya. Bagamat naalipin ako ng takot, ipinagpatuloy ko lang ang aking ginagawa. At sa totoo lang, may naramdaman din akong kakaibang kiliti at paghanga sa nakitang bato-batong muscles niya. At kahit isang preso siya, malinis ang kanyang katawan, malinis siyang tingnan.
At lalo na noong tumihaya. Bagamat may tuwalyang nakatakip sa kanyang harapan, halata ko ang malaking bukol sa ilalim nito. Alam ko, tinigasan siya.
Mas lalo pa itong nagpaigting sa naramdamang init ng aking katawan. Malalaki ang kanyang dibdib, may mga balahibong bagong sibol galing sa ilang araw na hindi pag-ahit dito.
Muling nanariwa ang mga eksenang ginagawa namin ni James sa kubo niya sa burol. Pati ang ang eksena namin ni Badong noong mga panahon na wala na si James at naghanap ako ng kaligayahan.
“D-di po ba ay dapat nakataob muna kayo? S-sa likod muna kita masahehin?” ang sambit ko na ang boses ay halatang nanginig. Nagawa ko na kasi ang pagmamasahe kay James, noong nasa kasagsagan pa kami ng aming patagong gawain sa kubo niya sa likod ng bodega.
“Mabuti naman. Marunog ka pala.” ang sagot niya.
“K-kaunti po.”
At minasahe ko siya. Bagamat naalipin ako ng takot, ipinagpatuloy ko lang ang aking ginagawa. At sa totoo lang, may naramdaman din akong kakaibang kiliti at paghanga sa nakitang bato-batong muscles niya. At kahit isang preso siya, malinis ang kanyang katawan, malinis siyang tingnan.
At lalo na noong tumihaya. Bagamat may tuwalyang nakatakip sa kanyang harapan, halata ko ang malaking bukol sa ilalim nito. Alam ko, tinigasan siya.
Mas lalo pa itong nagpaigting sa naramdamang init ng aking katawan. Malalaki ang kanyang dibdib, may mga balahibong bagong sibol galing sa ilang araw na hindi pag-ahit dito.
Muling nanariwa ang mga eksenang ginagawa namin ni James sa kubo niya sa burol. Pati ang ang eksena namin ni Badong noong mga panahon na wala na si James at naghanap ako ng kaligayahan.
STORY: PISO [9]
“Joseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!...” pagtawag niya sa pangalan ko.
Ang hindi alam ni Jay na sumunod ako sa kanyang paglabas. Kita ko mula sa aking kinatatayuan ang pagkabigla sa kanyang nakita sa loob ng banyo. Sa nasaksihan ko, gumuhit muli ang ngiti sa aking mga labi sa kanyang naging reaksyon.
Iba na talaga ang tama ko sa kanya. Alam ko meron ng puwang si Jay dito sa puso ko. Inlove na nga talaga ako sa kanya. Ngunit bakit ngayon ko lang ito naramdaman sa tagal ng panahong ninais niya ng pagmamahal ko? Bakit ngayon ko lang nakita ang mga bagay na ipinapakita niya sa akin ng kay tagal na? Bakit ngayon ko lang naramdaman ang dapat sana noon ko pa dapat nadama? Kung sana dati ko pa pinakawalan ang damdamin ko para kay Zaldy at pinapasok sa puso ko si Jay, hindi na sana ganito ang kabang nararamdaman ko. Hindi na sana ako nagmumukhang tanga sa pinaggagagawa ko para maramdaman din niyang mahal ko na siya.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Nasa likuran na niya ako. Ngunit tila hindi niya alam na andon lang ako dahil nananatili siyang tila isang estatwang tulalang nakatingin lang sa loob ng banyo.
“Hindi mo ba nagustuhan?,” marahan kong bulong sa kanyang tenga.
“Ay ano ba?!”
“Ipaliwanag mo nga sa akin kung kailan pa nalipat ang garden sa loob ng banyo?,” tanong niya sa akin. Ramdam ko ang bahid ng pagkainis sa tanong niyang iyon.
Ang hindi alam ni Jay na sumunod ako sa kanyang paglabas. Kita ko mula sa aking kinatatayuan ang pagkabigla sa kanyang nakita sa loob ng banyo. Sa nasaksihan ko, gumuhit muli ang ngiti sa aking mga labi sa kanyang naging reaksyon.
Iba na talaga ang tama ko sa kanya. Alam ko meron ng puwang si Jay dito sa puso ko. Inlove na nga talaga ako sa kanya. Ngunit bakit ngayon ko lang ito naramdaman sa tagal ng panahong ninais niya ng pagmamahal ko? Bakit ngayon ko lang nakita ang mga bagay na ipinapakita niya sa akin ng kay tagal na? Bakit ngayon ko lang naramdaman ang dapat sana noon ko pa dapat nadama? Kung sana dati ko pa pinakawalan ang damdamin ko para kay Zaldy at pinapasok sa puso ko si Jay, hindi na sana ganito ang kabang nararamdaman ko. Hindi na sana ako nagmumukhang tanga sa pinaggagagawa ko para maramdaman din niyang mahal ko na siya.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Nasa likuran na niya ako. Ngunit tila hindi niya alam na andon lang ako dahil nananatili siyang tila isang estatwang tulalang nakatingin lang sa loob ng banyo.
“Hindi mo ba nagustuhan?,” marahan kong bulong sa kanyang tenga.
“Ay ano ba?!”
“Ipaliwanag mo nga sa akin kung kailan pa nalipat ang garden sa loob ng banyo?,” tanong niya sa akin. Ramdam ko ang bahid ng pagkainis sa tanong niyang iyon.
Tuesday, April 7, 2015
STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [6]
LALAKI 1: “Sorry Gab!! Napag-utusan lang kami ni Steph.. Kaya TIISIN MO NA LANG!!”
LALAKI 2 & 3: “Hahaahahahaa!!”
Habang kinakaladkad nila ako, merong isang lalaki na pamilyar ang boses na sumigaw ng...
“Hoy!! BITIWAN NIYO SIYA!!”
Si KUYA JARED!! Sigaw ng isip ko!!
LALAKI 2: “Aba’t sino itong lalaking ito??”
LALAKI 3: “Ahh!! Yan yung lalaking Transferee..”
LALAKI 1: “Ahh!! Oo nga nuh!! Tara upakan na rin natin!! Kailangan maturuan din ng leksyon ang gagong ito!! Baka maging karibal pa natin ito sa mga babae sa campus ehh..”
STORY: ANG LALAKI SA BUROL [12]
“N-nasaan ako???” ang sambit ni Marlon noong nanumbalik na ang kanyang malay sa loob ng ospital. Kitang-kita sa kanyang mukha ang matinding pagkalito. Siguro ay may limang oras din siyang nawalan ng malay. Naka-bendahe pa ang kanyang ulo ngunit sabi ng mga duktor ay wala naman daw silang nakitang crack sa kanyang bungo. Nasugatan lang daw ang kanyang anit at may natamaang ugat kung kaya ay maraming dugong umagos sa kanyang sugat.
“Nasa ospital ka yak...” sagot ko.
“N-nasa ospital?” ang nalilito pa rin niyang sagot. Hinaplos niya ang kanyang ulo, marahil ay sa naramdamang sakit. “B-bakit may bendahe?”
“N-nabagok ang ulo mo sa malaking bato noong inupakan mo si Badong. Napuruhan ka niya sa ulo at natumba ka.”
Nag-isip siya. “B-badong? Iyong kasama kong guwardiya sa bodega ng abaca sa burol?”
Nagulat naman ako sa kanyang sagot. Kumpleto kasi. Si Badong, bodega, guwardiya. “Tama yak! Naalala mo na! Naalala mo na! Nanumbalik na ang iyong ala-ala! Yeheeyyyyy!” ang pagsisigaw ko pa, di magkamayaw sa pagtatalon.
“Naalala ko na nga.”
“Yeheeeyyyy! Nanumbalik na ang kanyang alaalaaaaa!” sigaw ko uli.
Natahimik siya.
Natahimik rin ako.
Bakit ka nagtatalon?” ang bigla niyang pagtanong.
“Nasa ospital ka yak...” sagot ko.
“N-nasa ospital?” ang nalilito pa rin niyang sagot. Hinaplos niya ang kanyang ulo, marahil ay sa naramdamang sakit. “B-bakit may bendahe?”
“N-nabagok ang ulo mo sa malaking bato noong inupakan mo si Badong. Napuruhan ka niya sa ulo at natumba ka.”
Nag-isip siya. “B-badong? Iyong kasama kong guwardiya sa bodega ng abaca sa burol?”
Nagulat naman ako sa kanyang sagot. Kumpleto kasi. Si Badong, bodega, guwardiya. “Tama yak! Naalala mo na! Naalala mo na! Nanumbalik na ang iyong ala-ala! Yeheeyyyyy!” ang pagsisigaw ko pa, di magkamayaw sa pagtatalon.
“Naalala ko na nga.”
“Yeheeeyyyy! Nanumbalik na ang kanyang alaalaaaaa!” sigaw ko uli.
Natahimik siya.
Natahimik rin ako.
Bakit ka nagtatalon?” ang bigla niyang pagtanong.
STORY: PISO [8]
Ngayong pasado na ako sa trabahong pinag-aplayan ko, alam kong magiging masaya na rin sa wakas si Zaldy para sa akin. Alam kong kung saan man siya ngayon ay nakangiti siya, sumasaludo sa pagharap ko sa katotohanan, sa hamon ng buhay at sa aking pagbabago. Positibo ang pakiramdam ko na makakatulog na din ako ng payapa, ng magaan ang pakiramdam, ng walang inaalala; dahil alam ko, ang ginagawa ko ay tama.
Kasabay ng pagbabagong ito, may mga bagay akong kakalimutan at pilit na kinakalimutan na. May mga bagay na magbabago at magbabago. Mahirap man, alam kong kaya ko ito. Kakayanin ko.
Masaya kong tinahak ang daan pauwi. Habang naglalakbay ang mga paa ko ay may napansin akong nakalagay sa isang istante noong may madaanan akong isang tindahan. Masuyo ko itong tiningnan. Napangiti akong naalala si Jay. Binili ko ang nakadisplay dito. Alam kong magugustuhan ito ni Jay. Tuwang tuwa akong naglalakad pauwi habang bitbit ko ang pasalubong ko sa kanya.
Pagdating ko ng bahay ay naabutan ko si Jay na seryosong nagluluto ng aming hapunan. Mistulang hindi mo siya magawang istorbohin sa kanyang ginagawa. Dahan dahan akong lumapit dito upang hindi niya naramdamang naroon na ako. Ang mukha ko ay halos nakadikit na sa kanyang kaliwang tenga. "Ano yang niluluto mo?!," pabigla kong sabi sa kanya.
Kasabay ng pagbabagong ito, may mga bagay akong kakalimutan at pilit na kinakalimutan na. May mga bagay na magbabago at magbabago. Mahirap man, alam kong kaya ko ito. Kakayanin ko.
Masaya kong tinahak ang daan pauwi. Habang naglalakbay ang mga paa ko ay may napansin akong nakalagay sa isang istante noong may madaanan akong isang tindahan. Masuyo ko itong tiningnan. Napangiti akong naalala si Jay. Binili ko ang nakadisplay dito. Alam kong magugustuhan ito ni Jay. Tuwang tuwa akong naglalakad pauwi habang bitbit ko ang pasalubong ko sa kanya.
Pagdating ko ng bahay ay naabutan ko si Jay na seryosong nagluluto ng aming hapunan. Mistulang hindi mo siya magawang istorbohin sa kanyang ginagawa. Dahan dahan akong lumapit dito upang hindi niya naramdamang naroon na ako. Ang mukha ko ay halos nakadikit na sa kanyang kaliwang tenga. "Ano yang niluluto mo?!," pabigla kong sabi sa kanya.
Subscribe to:
Posts (Atom)