STORY: Ang Munting Lihim [1]

Ako si Alvin


Ito ang theme song namin ng kuya Andrei ko


At ito ang kuwento namin...


[1] Kuya Andrei

“Alvin! Ayusin mo ang kwarto mo. Darating bukas ang kuya Andrei mo.” Ang utos sa akin ng aking inay.

Mistulang may isang malakas na bombang sumabog sa aking harapan sa aking narinig. Sariwa pa sa aking alaala ang huling mga araw kung saan kami nagkasama ni kuya Andrei. Malalim ang marka na dulot ng alaalang iyon sa aking pagkatao; isang marka na nagpapatuliro sa aking isip.

Sa totoo lang, hindi ko na inaasahan pa na darating ang araw na babalik siya. Ang buong akala ko ay tuluyan na siyang maglaho na parang isang bula o panaginip. May isang bahagi sa aking isip na lihim na nagnanais na huwag na siyang bumalik bagamat ang isang bahagi rin nito ay sumisigaw sa matinding pagnanasang masilayan siyang muli.

Binitiwan ko ang isang malalim na buntong hininga. Mistulang tubig na bumabagsak sa isang talon ang mga alaalang kusa na lang bumabalik sa aking isip.

Naudlot ang aking pagmumuni-muni noong narinig ko na naman ang sigaw ng aking inay. “Alvin! Nakikinig ka ba? Ayusin mo ang kuwarto mo! Darating ang kuya Andrei mo bukas!!!”

“Bakit ba sa kuwarto ko siya titira nay?!” ang sagot kong may bahid pagkainis.

STORY: PISO [1]

Sa Ilog
by Justyn Shawn


Napakaganda ng tanawin sa ilog na lagi kong pinupuntahan upang maligo at makapag isip-isip. Isa sa laging pinupuntahan ng mga tao rito ang ilog na iyon dahil sa mga nakapalibot na punong kahoy na nagbibigay ng lilim at preskong hangin na taglay nito. Di gaanong malalim ang ilog na ito at napakalawak, napakalinaw at sadyang napakalamig ang tubig dito.

Masasabing perpektong puntahan ng mga taong nais na magpalamig sa init ng panahon. Summer noon ng magkakilala kami ni Zaldy.

“Tol, ako nga pala si Zaldy. Taga kabilang bayan. Ikaw?” tanong nya sa akin na kumuha ng aking atensyon sa mga sandaling iyon sa aking pagmumuni-muni.

“Ahh..ehh. Jose pala.” Nauutal kong sabi sa kanya. Di ko kasi sya kilala pero sa kanyang ngiti ay parang nawala lahat ang nasa isip ko sa mga sandaling iyon. Parang ikinulong nya ako sa taglay nyang kapangyarihang at napatitig na lang ako sa kanya.

Si Zaldy. Tama lang ang laki. Hindi maputi at hindi din naman maitim ang kutis ng kanyang balat. Pantay ang kanyang mga mapuputing ngipin na una kong mapansin sa kanya nung nginitian nya ako at talaga namang nakakaagaw ng atensyon. Mayroon din syang dimples na bagay na bagay talaga sa kanya at lumalabas sa tuwing siya ay ngingiti. Ngunit ang talagang nakakuha sa aking atensyon ay ang kanyang malamlam na mga mata na parang may kakaibang kapangyarihang taglay at parang ako ay kanyang hinihipnotismo sa mga sandaling yun. Dagdagan pa ng makakapal ngunit napakagandang kilay na tumerno sa kanyang mga singkit na mata. Kung ikukumpara mo sya sa isang artista ay kahawig nya ang singer na si Enrique Iglesias. Ngunit mas mababa lang dito si Zaldy kumpara sa kanya. Mga 5’4 o 5’5” lang ata wari ko.

STORY: ANG LALAKI SA BUROL [6]

Pakiramdam ko ay sinaksak ng maraming beses ang aking puso sa narinig na tanong niya. Iyon bang feeling na trinaydor ka; na pagkatapos ng lahat na nangyari sa inyong dalawa at sa naging dulot nito sa iyong pagkatao, tatanungin ka na lang ng “Kilala ba kita?”

Napako ang mga tingin ko sa kanya, nagbakasakali na bawiin niya ang kanyang tanong at sabihin sa akin na nagbibiro lamang siya. Ngunit napako rin ang tingin niya sa aking mukha na tila pinanindigan talaga ang mga katagang lumabas sa kanyang bibig at hinintay kung ano ang aking isasagot.

Sa puntong iyon ay hindi ko na nakayanan pa ang sarili. Tumalikod na lang ako at nagmadaling tinumbok ang isang mesa sa isang gilid ng restaurant at umupo ako doon.

Sinundan niya ako, hinayaang ang mga crews ng fastfood chain ang maglinis sa nagkalat ng pagkain at softdrinks sa sahig. “Hey... sorry. Hindi ko sinadyang masagi ang pagkain mo.” Sabay bitiw ng isang ngiti. Iyon bang parang ipinarating sa akin sa ngiti niyang iyon na ok lang ang lahat, walang problema.

Ngunit hindi ko sinuklian ang kanyang ngiti. Bagkus, binulyawan ko siya. “Palitan mo iyon! Nagugutom ako!”

Nakita kong sinensyasan niya ang isang lalaking crew at pinalapit. Noong nasa harap na niya, “Ricky, paki-dalhan mo nga kami rito ng dalawang spaghetti, dalawang hamburgers, dalawang iced tea, dagdagan mo na rin ng fries...” ang utos niya.

“Yes sir.” Ang sagot naman ng crew. Pansin kong casual lang na sinabihan niya ang crew na iyon at tinawag pa sa kanyang pangalan. At napansin kong hindi rin siya nag-abot ng pera. Nungit inisip ko na lang na baka kilala lang siya sa restaurant na iyon o baka puwede rin ang ganoon sa kanilang chain na mag-order lang muna atsaka na ang bayad.

STORY: DUSTIN PROMISE CHAPTER 2

Kinabukasan, pagkatapos namin mag
breakfast, hindi na nakapaghintay yung
iba at dumeretso na sa dagat. Maghapon
kaming naligo at nagbabad sa araw. Yung
ibang guys andun sa medyo malalim na
part, magaling silang lumagoy eh.
At yung iba naman samin andito lang sa
medyo mababaw naglalaro parang mga
bata. Umahon lang kami para kumain ng
lunch pagkatapos nun, balik ulit sa
dagat.
Noong medyo maghahapon na naglaro
kami. Mataya taya ulit pero this time by
pair. Bawal magkahiwalay yung pair or
else disqualified na. Bawal din sa sand
part dapat sa may dagat para extra
challenge. Nung ineexplain yung
mechanics napansin ko umahon si Gino
at pumunta doon sa bahay. Hindi naman
siya napansin nung iba pero feeling ko
ayaw niya lang maglaro. Kapartner ko si
Tim at kami ang unang taya. Nakakatawa
tingnan pero magka holding hands kami
habang hinahabol yung ibang pairs.
grabe! ang hirap makipaghabulan sa
dagat.
Buti nalang medyo mabagal sila Jess at
Lily kaya sila ang sunod na naging taya.
Sunod naman nilang nataya yung pair ni
Ryan at nataya naman nila sila Mark.
Ang saya ng araw na to! Before pa
lumubog yung araw, napagod na din
kami at nagsiahon na para makabanlaw
at makapagpahinga kahit sandali.

STORY: DAHIL SA GITARA CHAPTER 2

12:30 nagpaalam na Si Ralph na
matutulog na sa kanyang kwarto dahil sa
umiikot na raw ang paningin nito, kaya si
Jed nalang ang naiwan para harapin ang
kanyang mga bista pero hindi na ito
uminom pa, unti-unti narin nag sipag
uwian ang mga bisita ng Mommy ni
Ralph pati ang Mommy at Daddy ni Jed
ay nagpaalam narin itong umuwi sa
kanilang bahay.
1 AM na ng matapos ang party,
nagpaalam narin si Jed sa kanyang
Mommy na sa kanila nalang ni Jed
matutulog, at pumayag naman ang huli.
Pag akyat ni Jed sa kwarto ni Ralph
nadatnan niyang tulog na tulog na ang
kaibigan, marahil dala ng kalasingan ay
umiral nanamn ang kapilyuhan at pilit
ginising si Ralph na pupungas-pungas pa.
Jed: “Happy Birthday Bestfriend, Happy
Birthday Bestfriend, Happy Birthday,
Happy Birthdayyyyy!! Happy Birthday
bestfriend…” kahit pilipit na ang dila sa
kalasingan.
Ralph: Salamat tol, tulog na tayo antok
na ako talaga,higa ka nlang dyan ha?
Jed: Hindi mo ba nagustuhan ang pag
kanta ko sayo?
Ralph: Nagustuhan naman kaya lang
talagang antok na antok na ako, tulog na
tayo ha?

STORY: ANG BUTAS NG PAGMAMAHAL CHAPTER 2

Si Tim ang kauna-unahang adult na
lalaki ang nakitaan ko ng tarugo. Siya
rin ang unang lalaki na nagpatikim
sa aking ng kanyang tarugo. Dahil
lamang sa isang butas sa kisame ng
banyo ay nagkaroon ako ng
kakaibang karanasan na sa di
inaasahang pagkakataon ay
nagmulat sa akin ng kakaiba kong
pagkatao. Hindi ko alam pero may
kakaibang kaligayan ang aking
nadarama sa tuwing makakakita ako
ng titi ng isang lalaki lalung-lalo na
kung matsutsupa ko ito.
Dahil nga wala na si Tim, nanumbalik
na naman ako sa pagsilip sa butas sa
kisame ng banyo. Kahit na
makailang ulit ko ng nasilipan ang
mga boarder namin ay hindi ko ito
pinagsawaan. Naulit din ang
natunghayan kung pagtsupa ng isang
estudyanteng boarder namin sa
kapwa niya estudyante din. Ilang
linggo din na ganoon lamang ang
nangyayari sa sex life ko. Matapos
makasilip sa butas at nagsasariling
sikap na lamang ako. Nag-iba
lamang ito muli ng may bagong
umupa sa kwartong tinuluyan ni Tim
at ng kasamahan niyang kapwa
sundalo.
Isang bagong mag-asawa ang umupa
dito. Kahit na alam nilang puro
lalaki ang nangungupahan sa ibang
kwarto ay nagustuhan pa rin nilang
tumira dito. Sa may airport kasi
nagtatrabaho ang babae at ang lalaki
naman ay naghahanap pa lamang ng
mapapasukang trabaho. Marvin ang
pangalan ng asawang lalaki.