STORY: ANG LALAKI SA BUROL [1]

By: Mikejuha

Matagal ko nang napansin ang lalaking iyon sa burol. Marahil ay may mahigit isang taon ko na siyang napapansin doon. Ang pagkakaalam ko, isa siyang security guard na naka-assign sa isang malaking bodega ng mga kopra at abaca. Ang bodega na iyon ay pagmamay-ari ng isa sa pinakamayamang negosyante sa aming lugar. Nasa tuktok ng burol ang bodegang binabantayan niya. Sa sa dulo noon ang kalsada at sa gilid ay ang gulod.

Sa ibaba ng gulod na iyon ay ang parte ng ilog kung saan ang mga tao sa aming baranggay ay naglalaba o di kaya ay naliligo. Maganda kasi ang lugar. Kapag umaga ay natatakpan ng gulod ang sikat ng araw at sa tanghali ay may lilim ang malalaking kahoy na nasa gilid ng ilog. May isang bahagi din ng ilog kung saan hinarangan ng mga bato ang daloy ng tubig upang lumalim ang gilid na bahaging iyon na parang isang catch basin ng tubig. At mainit-init ang tubig sa parteng iyon dahil may hot spring sa mismong lugar. Kung kaya sinadya talaga nila ang paggawa ng catch basin. May ginawa rin silang parang diving spot na purong bato. Napakaganda ng lugar. Napaka presko ng tubig. Kapag ang trip mo ay mainit-init na tubig doon ka maliligo. Ngunit kung gusto mo naman ng sobrang lamig, sa mismong sentro ng daluyan ng tubig-ilog ka maliligo.

Doon ko nakita ang lalaking iyon. Kapag naglalaba kami o naliligo sa ilog, kadalasan ay nandoon siya, naglalakad sa gilid ng railing ng compound sa labas lang ng bodega. Minsan naman ay sasampa siya sa railing at panoorin ang mga naglalaba o naliligo. At ang isang hindi ko malilimutang eksena sa kanya ay noong isang beses na naligo ako kasama ang mga kaibigan. Nadayo ang tingin ko sa kinaroroonan niya. Nakatutok din pala ang tingin niya sa kinaroroonan ko. Tiningnan ko ang aking likuran. Baka kasi hindi ako ang tinitingnan niya; baka may kasama akong nasa aking likuran o di kaya ay may ibang bagay na tinitingnan siya na nakaharang ako. Ngunit wala naman. Kaya ako talaga ang kanyang tinitingnan. At dahil doon, bigla akong na-conscious sa aking galaw. Umupo na lang ako sa gilid ng ilog, paminsan-minsang tinitingnan din siya.

STORY: PINAGNANASAHAN KO SI UNCLE (True Story)

Kapatid ng mama ko si Tita Blessie na
naninirahan sa Manila, nang biglang
dumating sa aming probinsya upang
magbakasyon. Kasama ni Tita ang asawa
nito na si Uncle John. Nasa bata pang edad
ang mga ito. Si Tita ay 28 at si Uncle John
ay 30. Dahil wala pa silang anak at dahil sa
kagustuhan ko rin na makapagtapos ng
kolehiyo ay sumama ako sa kanilang mag
asawa ng umuwi ito ng Manila upang doon
ko na rin ipagpatuloy ang pagaaral ko ng
kolehiyo. Dahil alanganin na mag enroll ay
huminto muna ako ng ilang buwan habang
nasa bahay ni Tita at Uncle.
Si Tita ay morena at maganda na
nagtratrabaho bilang nurse at si Uncle John
ay gwapo, matangkad at tisoy... lapitin ng
mga babae ngunit sadyang hindi ito maloko
at sa tita ko lang nakabaling ang tingin nito.
Nagtratrabaho bilang med. rep at sa laki ng
kanilang kita ay maagang nakapag pundar
ng bahay at kagamitan at si Uncle pala ang
nagrequest sa tita ko na isama ako sa
Manila upang pag aralin tutal wala pa silang
anak at kung mabiyayaan man ay mabuti
na may kasama raw sila na titingin sa
magiging baby nila.
Alam ko na hindi ako tunay na lalaki at
katunayan ay hindi ako nagkakagusto sa
babae ngunit sa pagiging tisoy at gwapo ko
ay wala ako panahong upang magkagusto
rin sa kanila. Madalas boxer lang ang suot
ni Uncle pag nasa bahay ito at may hatid na
libog ako nadarama pag nakikita itong
palakad lalakad sa harap ko at patago ko
itong tinititigan at pinagnanasaan.

STORY: PINAGNANASAHAN KO SI TITO (True Story)

Hi guys! Ako nga pala si Greg 22 years old.

May isang parangyayari sa buhay ko na di

ko makakalimutan at ito yung iki-kwento ko sa inyo.

Ok sisimulan ko na ang istorya.
May uncle ako, si Tito Lui, na nasa AFP
(Armed Forces of the Philippines), 6" ang
kanyang height, moreno, matangos ang
ilong, gwapo. Bata palang ako, siguro mga
10 years old eh gusto ko na talagang
makita ang ari nya dahil sa palagay ko
malaki burat nya. Sa amin sya nakatira
kasama ung pinsan ko. Everytime na galing
syang trabaho, papasok ako sa kwarto nila,
papasok din sya sa kwarto at magbibihis.
Huhubarin nya yung t-shrit nya at ung
pantalon nya hanggang sa brief nalang ang
matira, tatalikod sya at huhubarin ang brief
nya. Ang ganda ganda na butt nya,
matambok, lalaking lalaki talaga. Siguro
hanggang sa pwet nalang ang tingin ko.
Maraming beses ko na din syang
pinagnanasahan. Minsan naplano ko nang
silipan sya sa restroom. Pero bigo ako kasi
nag-aahit lang pala sya ng mukha at tapos
na din syang maligo. Araw araw, may iniisip
akong paraan para mabosohan sya, pero
wala, di gumagana.

STORY: KINAKAPATID (True Story)

"IAN!... Ian!... "
ang sunod sunod na tawag sa akin ng aking
mama ng may dumating kaming bisisita...
Gusto sanang sabihin kay mama na
"nagmamadali? Agad agad?" ngunit di ko
na ito nagawang sabihin dahil sa
napakagwapo naming bisita.
"anak siya si Kuya Jess mo anak ng
pinakapaborito mo'ng ninong. kinakapatid
mo sya."
"ahh..."
"Jess ok lang ba sayo na kasama si Ian sa
kwarto kahit panandalian lang habang di pa
nakakabili ng bagong kama para syo."
Ang tanong ng aking mama na wala rin
namang choice na ewan ko ba kung bakit
pa naisipan nitong magtanong.
20 years old ang aking kinakapatid habang
ako ay 17 pa lang. Gwapo naman talaga ang
aking kinakapatid at machong macho ito.
Samantalang ako ay di naman rin pahuhuli
kung itsura rin lang naman ang pag
uusapan yun nga lang, dahil di tulad ng
katawan ng aking kinakapatid na may mga
pandesal at bukol ang katawan. Kung
maputi at makinis ang aking katawan ay sya
naman ay kayumanggi at may balahibong
pusa.
Hinatid ko si Kuya Jess sa aking kwarto at
natuwa ito.
"wow ang ganda naman ng kwarto mo! Ang
linis pa! Nakakahiya naman syo na
makasama ako dahil hindi ako masinop sa
gamit"
Ang sabi ni kuya jess at sinagot ko na. "eh
ako na lang magliligpit kuya jess para syo."
"talaga? Ok lang ba talaga na kasama mo
ako dito? "
"ou naman kuya."

STORY: ANG BUHAY SEMINARYO (Part 1)

Si Mateo

Sa buhay ng isang tao, Marami
tayong mga karanasan na hindi natin
malilimutan, masakit man ito o
Masaya.
Gaya ng kwento na ating mababasa o
maririnig tungkol sa isang tao na
nakaranas ng saya sa gitna ng
kalungkutan na nagbunga ng paghati
at aral sa kanyang buhay.
Sya ay si Mateo, isang Ilocano,
umpisahan natin ang kanyang
kwento noong sya ay nagbibinata.
Noong sya ay pumasok high school sa
pampublikong paaralan,
Alam na nya na sya ay kakaiba sa
lahat ng mga lalaki sa paligid, pati
ang parents niya ay alam din ang
pagkatao ng kanilang anak. Pero
kahit meron ganung ang pagkatao ng
kanilang anak, ay inalagaan at
pinalaki sila ng tama.
Matagal na nag abroad ang ama ni
Mateo para meron silang pag gastos
sa araw araw, mula nagkamulat si
Mateo ay hindi nya nakasama ang
kanyang ama, meron yong taon na
nagkasakit si Mateo at biglang
isinugod sa ospital, at nalaman ng
doctor na meron syang R H D o yong
pag laki ng kanyang puso, mula noon
ay nalaman nila na may sakit si
Mateo sya ay nagpahinga sa pag-
aaral at hindi sya pinagtrabaho o
bawal sa kanya ang mapagod na
syang bilin ng Doktor.

STORY: BOOK 1 - IISA PA LAMANG (Confusion) Chapter 4

Marami ang nagbago simula noong lumabas na ako ng ospital. Mas dumami pa ang kaibigan ko na halos lahat na nga ng estudyante sa eskwelahang pinapasukan ko ay kinakaibigan ako. Naisip ko nga, baka naaawa na sila sa kalagayan ko. Mas naging madikit din sina Fred at ng tropa niya sa akin at lalo na sina Renz at Archie na daig pa ang kuya ko sa pagka-protective.

May mga bagay din na nakakapagpabagabag sa akin: ang mga halik at titig na ipinupukol sa akin ni Archie; at ang kakaibang ikinikilos ni Renz na nag-iiwan ng napakalaking question mark sa ibabaw ng ulo ko. May mga bagay na pumapasok sa utak ko na hinuha ko pero hindi ko pinaniniwalaan lahat.

Napakaimposible. At ang isang napakabigat na problema ay ang kakaibang pakiramdam na umuusbong sa puso ko na hindi ko pa mawari kung ano. Pakiramdam ko ay may mali. Dagdagan pa ang pagdating ni papa. May isang parte ng puso ko ang nagdiriwang sa pagdating niya pero hindi ko rin alam kung bakit mas nangingibabaw pa rin ang galit ko sa kanya.

Pakiramdam ko ay may kakaibang nararamdaman si Renz sa akin pero nakukulangan ako. May kung anong isinisigaw ang puso ko na hindi tanggap ng isip ko. At ewan ko din kung bakit hindi ko magawang mailang kay Renz. Ang unang pumasok sa isip ko ay baka may nararamdaman din ako sa kanya. Hindi ko alam. Nalilito ako. Natatakot. Sa isiping mapanghusga ang mga taong nakapaligid sa akin ay namumuo ang takot sa aking puso. Takot na kamuhian, kutyain, ipahiya. Takot na ikahiya, itakwil ng sariling pamilya. Ayokong maging bakla.

Minsan ay nakapagbibitiw ng mga salita si Renz, mga salitang nakakapagpatayo ng balbon ko na naghahatid ng kalituhan sa isip ko.

Naalala ko noong unang araw ng pagpasok kong kagagaling lang sa ospital. Maaga akong nagising kasi nga ang lakas ng hilik ni kuya. Nang nakapaghanda na kami ni Archie ay sinundo kami ni Renz at sabay-sabay na kaming pumasok.