PART 2
Niyakap ko si ryan ng mahigpit. Sobrang higpit. Gusto kong iparamdam sa kanya ang nararamdaman ko. Mahina ako sa pag-express ng mga nararamdaman ko. Hindi ako kagaya niya na magaling magsalita. Magaling siya sa lahat ng bagay. Kaya niyang ibuhos ang lahat ng nararamdaman niya sa mga sinasabi niya. Kaya niyang kuhanin ang loob ng kausap niya. Samantalang ako, wala akong ka-alam-alam sa mga bagay kung saan ibubuhos ang emosyon ko lalo na pagkaharap ko ang isang tao. Kung galit ang isang tao sa akin, hinahayaan ko nalang, kung sakali man na magkagulo hindi ako umuurong. At kung may nagtatapat man sa akin na may gusto sila sa akin, hanggang ngiti lang ang kaya kong isagot.
Kinalas ni ryan ang mga bisig kona nakayapos sa kanya habang iginapos naman niya ako sa sarili niyang mga braso. Pinag-aaralan ko ng mabuti ang susunod nyang gagawin. Batid niya na wala akong alam pagdating sa pkikipagtalik sa kapwa lalake. Naramdaman ko nanaman sa mga sandaling iyon ang kiliti na minsan pa'y nagawa namin noong nakaraaang lingggo.
Ang bilis ng mga araw, parang kaylan lang hindi namin kilala ang isat isa.sino ba ang makakapagsabi na magiging kami? Samantalang noong una na nagparamdam sya ay nanggalaiti ako sa galit dahil s mensahe na pinadala nya. Pero ngayon ito.kayakap ko sya at kinain ko rin ang mga salitang binitawan ko noon.
Pinagmasdan ni ryan ang aking mukha.tila ba'y kinakabisa ang hugis at itsura ko. Tanging ngiti sa mga labi ang nakikita ko sa kanya ng gabing iyon. Kita ko sa mga mata niya ang galak at tuwa.
Ayaw niya akong pakawalan sa pagkakagapos ko sa mga bisig niya. Maya maya pay, sinunggaban ako ng halik sa mga labi ko. Halos lamunin niya sa pagkakasipsip ang mga labi ko. Nakaramdam ko nanaman ako ng libog nang mga oras na yun. Sabik na sabik din ako sa mga yakap at mga halik ni ryan sakin. Ang pagsipsip niya sa dila ko ang nagbibigay ng dahilan para uminit ang kalamnan ko.
Niyakap ko si ryan ng mahigpit. Sobrang higpit. Gusto kong iparamdam sa kanya ang nararamdaman ko. Mahina ako sa pag-express ng mga nararamdaman ko. Hindi ako kagaya niya na magaling magsalita. Magaling siya sa lahat ng bagay. Kaya niyang ibuhos ang lahat ng nararamdaman niya sa mga sinasabi niya. Kaya niyang kuhanin ang loob ng kausap niya. Samantalang ako, wala akong ka-alam-alam sa mga bagay kung saan ibubuhos ang emosyon ko lalo na pagkaharap ko ang isang tao. Kung galit ang isang tao sa akin, hinahayaan ko nalang, kung sakali man na magkagulo hindi ako umuurong. At kung may nagtatapat man sa akin na may gusto sila sa akin, hanggang ngiti lang ang kaya kong isagot.
Kinalas ni ryan ang mga bisig kona nakayapos sa kanya habang iginapos naman niya ako sa sarili niyang mga braso. Pinag-aaralan ko ng mabuti ang susunod nyang gagawin. Batid niya na wala akong alam pagdating sa pkikipagtalik sa kapwa lalake. Naramdaman ko nanaman sa mga sandaling iyon ang kiliti na minsan pa'y nagawa namin noong nakaraaang lingggo.
Ang bilis ng mga araw, parang kaylan lang hindi namin kilala ang isat isa.sino ba ang makakapagsabi na magiging kami? Samantalang noong una na nagparamdam sya ay nanggalaiti ako sa galit dahil s mensahe na pinadala nya. Pero ngayon ito.kayakap ko sya at kinain ko rin ang mga salitang binitawan ko noon.
Pinagmasdan ni ryan ang aking mukha.tila ba'y kinakabisa ang hugis at itsura ko. Tanging ngiti sa mga labi ang nakikita ko sa kanya ng gabing iyon. Kita ko sa mga mata niya ang galak at tuwa.
Ayaw niya akong pakawalan sa pagkakagapos ko sa mga bisig niya. Maya maya pay, sinunggaban ako ng halik sa mga labi ko. Halos lamunin niya sa pagkakasipsip ang mga labi ko. Nakaramdam ko nanaman ako ng libog nang mga oras na yun. Sabik na sabik din ako sa mga yakap at mga halik ni ryan sakin. Ang pagsipsip niya sa dila ko ang nagbibigay ng dahilan para uminit ang kalamnan ko.