STORY: ROMEO & JULIUS CHAPTER 3

Lumipas ang isang linggong pananatili ni Julius sa tahanan nina Romeo, unti-unti nang bumabalik ang sigla at lakas ng pangangatawan ni Mang Roldan. Kinailangan nang umuwi si Julius sa bahay nila bukas sapagkat pabalik na ang kanyang Auntie Marta mula sa isang linggong pagkaka-assign sa malayong probinsya. At nang gabi ding iyon ay napagpasyahan na nina Romeo,Julius at Aling Cecille na ipagtapat na ang katotohanan kay Mang Roldan na si Julius ay hindi ang namatay nilang anak na si Romnick. Buong puso namang tinanggap ni Mang Roldan ang nalamang katotohanan tungkol kay Julius. Kung kaya't naging maayos naman ang pamamaalam ni Julius sa pamilya ni Romeo.


"Oh, ayan, bukas makakatabi mo na ulit yang napakalaki mong unan,"biro ni Julius habang nag-eempake ng kanyang ilang mga gamit.

"At bukas din pagkauwi mo sa inyo makakatulog ka na ng maayos dahil wala nang dadantay sa iyo sa gabi," tugon ni Romeo. "Yung damit nga pala ni Kuya na hiniram mo,sa iyo na lang. Iuwi mo na. Hindi ko naman iyan magagamit eh."

"Salamat Romeo ha. Salamat sa pagpapatuloy nyo sa akin dito sa bahay nyo.Ngayon ko lang naranasan kung gaano kasaya ang magkaroon ng pamilya,ang magkaroon ng magulang, at....ng kapatid."

"Kami ang dapat na magpasalamat sa iyo Julius. Kung hindi dahil sa tulong mo ay baka hindi na nanumbalik pang muli ang sigla ni Papa. At kahit papaano rin ay napapansin na ako ni Papa ngayon."

STORY: SAPAT NA BA ANG KABAYARAN CHAPTER 3 WAKAS

Isang babae ang naging bisita ng hapon na yun sa bahay nila josh..

Nag alanganin namang magsalita ang babae,. Maya-maya'y sumagot ito sa tanong nya..

"magandang hapon sau, iho..dito pa rin ba nakatira si Allan Salcedo?" ngunit bago pa nakasagot ang binata ay biglang dumating kanyang ama..

"janeth, ikaw ba yan?" nasa mukha nito ang gulat at pagtataka.. Hindi na nya halos nakilala ang babae, malaki ang pinagbago nito..mas gumanda ito ngaun at tipong sosyalen dahil sa klase ng pananamit nito..

"0o, ako nga

" "pa, sino sya?" sumabat si josh na tila naguguluhan kung sino ang bisita ng kanyang ama at kung bakit ito hinahanap..at ewan ba niya bigla syang nakaramdam ng kakaiba na hindi nya maintndihan.. Ngunit ang babae ang sumagot

"allan, sya na ba si joshua? Ang anak natin? "

tumango lamang ito.. Sa sobrang pagkasabik sa anak ay niyakap niya ito ng mahigpit..humagulgol ito ng iyak..

"anak ko,.huhuhuhu anak ko..patawarin mo ko..hindi na tau muling magkakahiwalay pa..

Sa Lukso siguro ng dugo kaya niyakap din nya ang kanyang ina.. Di sya makapaniwala na kayakap na nya ngaun ang kanyang ina..

Sa maliit na sala nila do0n sila nag usap.. Kinuwento ng kanyang ina ang ngyari sa kanya kaya sya nawala..hinayaan namin syang magpaliwanag..

STORY: Love Me Like I Am (Book 2) 8

“Sige.. Pero..”

“Walang pero-pero. I want to know, kung sino ang ama ng bata.”

Tiningnan ako ni Ella at..

“Si… Si..” ang sabi niya habang nakatitig sa aking mga mata. Kita ko ang pangangamba dito.

“Sino Ella? Please I want to know.” Ang pagmamakaawa ko.

“Gab, I-I’m sorry. Wala ako sa lugar para sabihin ko sa iyo ang bagay na iyan. Masmabuting si Ely ang magsabi sa iyo o di kaya… ang ama nito.”

Imbis na pilitin siya ay rinespeto ko ang desisyon niya. Napabuntong hininga ako kasabay ang pagtingin sa karagatan.

“Basta ang masasabi ko lang ay.. Maging handa ka Gab. Maging handa ka malaman ang katotohanan. Basta kung kailangan mo ng matatakbuhan, masasandalan, at maiiyakan, nandito lang ako.” Sabay ngiti.

“Salamat Ella.” Sabay yakap ko dito.

“Ano ka ba? Kaibigan mo ako Gab.”

“I know, and you’re the only friend that I have.”

“What do you mean?”

“Sa lahat ng mga kaibigan ko, ikaw lang ang hindi nanakit sa akin. Ikaw lang ang nagpakita sa akin ng… ng totoong pagmamahal.” Ang nasabi ko dito.