STROY: SI UNLCE NA MALIBOG

Mga 14 years old pa lang ako nun,ni hindi pa nga ako marunong mag jakol...

Wala kasi akong kapatid
na lalaki, at mga pinsan ko naman
ay nakatira sa probinsiya kaya wala
ako halos kamuwang muwang sa sex.

Naalala ko December yun nung
dumating ang uncle ko mula sa
Saudi. Magbabakasyon daw muna sya sa amin bago sya umuwi sa.probinsya para pakasalan nya yung
matagal na nyang ka penpal.

Lagpas 30 na si Uncle pero binata pa rin.
Mailang beses ko ng narininig sa mga
kamag anakan namin na may pagka.silahis daw sya...

Ayokong maniwala, pano
ba naman mangyayari yun eh
lalaking lalaki ang tindig nya...

Palibhasa batak ang katawan sa
trabaho, sa construction sya na
assign sa Saudi, kaya napakatikas ng
kanyang mga braso...

Marahil naiisip nila yun
dahil masyadong maamo
ang mukha ni uncle. Medyo tsinito at mestiso pa, manang mana sa lolo ko.

STORY: SADISTA SI BAYAW

Bagong salta ako sa Maynila. Kakatapos ko lang kasi ng kolehiyo. Kasama ko sa bahay ang aking ate at ang aking bayaw na si Kuya JUn.wala pa silang anak sapagkat bagong kasal lamang sila. Maganda ang ate dahil may lahi kaming espanyol kaya siguro nabighani sa kanya si KuyaJUn na ubod ng gwapo.May taas na 6'1 at maganda ang pangangatawan dahil batak sa Gym..kung titignang mabuti ay nakakahawig niya si Raymond Bagatsing dahil sa kanyang matangos na ilong at maaamong mata. Unang kita ko pa lamang sa kaya noon ayhumanga na ako sa kayang kagwapuhan bagamat may nobya naman ako at di ko pinapansin ang anumang kaisipan tungkol sa kabaklaan.

Nakikitira ako sa kanila kasi ayaw ng nanay ko na tumira akong mag-isa sa boarding house..Okay naman iyon kay ate at sa kanyang asawang si Kuya Jun.

Noong una,nahihiya talaga ako kasi di ko naman ka vibes si Kuya Jun.Pero nung tumagal,nakasanayan ko na rin ang aking bagong tahanan..trabaho ,bahay,gym lamang ang aking routine sa araw araw.

Nagtatrabaho ako sa isang call center sa Ortigas.Laking ginhawa na rin sa akin dahil medyo malapit ang San Juan sa aking pingtatrabahuan.Okay na sana lahat pero nung minsang umalis si Ate upang magbakasyon sa aming probinsya,naiwan ako sa bahay kasama si Kuya Jun...
Di naman kami nagkikita dahil panggabi angaking trabaho samantalang siya ay sa araw pumapasok.Minsan isang tanghali,kakagaling ko lamang sa gym. Isa iyon sa pinagkakaabalahan ko pagkatapos gumising.Nais ko ring mapaganda ang aking pangangatawan. Naabutan kong nanonood ng Tv si Kuya.Nakasuot lamang siya ng boxer shorts at nakahilata sa sofa.Di ko sinasadayang mapatingin sa bandang ibaba niya dahil nakabukaka pa siya ng bahagya..Kita ko na sumisilip ang ulo ng kanyang alaga sa siwang ng kanyang boxers silip ko rin ang itlog na napapaligiran ng makapal na bulbol.Ewan pero biglang nanuyot ang aking lalamunan..Matagal ko nang nararamdaman ito..pero di ko pinapansin,bagamat sagana naman ako sa romansa sa girlfriend kong si Mona tuwing day off ko,alam kong may pagnanasa rin ako sa kapwa lalaki.napatingin ako kay Kuya. tumango siya bilang tanda ng pagbati.Dire diretso akong pumasok sa aking silid...

STORY: ANG LALAKI SA BUROL [14]

Nagtatakbo ako, hindi alam kung saan patungo, hinayaang ang sariling mga paa ang gumiya sa akin kung saan man niya ako gustong dalhin.
Hangang sa naalimpungatan kong nasa isang sulok na pala ako ng central plaza. At noong nilingon ko ang aking gilid, nakita ko ang bukana ng simbahan. Mistula itong nang-imbita. Parang may tumulak sa akin upang pasukin ko ang simbahan.
At pumasok ako sa loob. Walang ginanap na misa sa oras na iyon kung kaya ay halos bakante ang mga upuan.
Tinumbok ko ang pinakamalapit na upuan na nasa bukana lang ng simbahan, kung saan din ako pumasok. Noong nakaupo na, doon ko na pinakawalan ang aking tinimping sama ng loob. Humagulgol ako na parang isang paslit. Pakiramdam ko kasi ay nag-iisa lang ako sa mundo at wala akong ibang masumbungan sa aking mga hinaing kundi ang simbahan.
Lumuhod ako, nanalangin na sana ay makayanan ko pa ang lahat. Isiniwalat ko sa ang sobrang bigat ng aking kalooban. Para akong isang batang nagsumbong ng aking mga hinaing, isiniwalat ang mga nangyari sa aking buhay; na ang taong akala ko ay kakampi ko at nararapat kong ipaglaban ay siya mismo ang tumiwalag, bumasag sa kanyang mga pangako at kinampihan pa ang babaeng siyang dahilan kung bakit hindi pa rin bumabalik ang kanyang alaala.
“Ang sakit po.... Ang buong akala ko ay ok lang siya; na malapit na siyang tumiwalag kay Sophia. Ngunit bigla siyang nagbago. At ang masklap pa ay pakakasalan pa niya si Sophia.” bulong ko. “Alam ko Lord, marami rin akong kasalanan. Siguro, hindi ako nababagay na heto, magmakaawa sa iyo kasi, alam ko, pasaway ako. Pero kasi... wala na akong ibang matatakbuhan eh. Parang sasabog na ang puso ko sa sobrang sakit ng aking naramdaman. Parang hindi ko na kaya. Kayo rin naman po ang nagsabi na lahat ng tao ay puwedeng lumapit sa iyo eh; kahit makasalanan, kahit iyong mga nang-aapi, mga inaapi, mga biktima... Kaya narito po ako. Sana kahit kaunti lang, pakinggan ninyo ang aking hinaing, bahagihan ng kaunting awa. Hirap na hirap na po kasi ako eh...

STORY: BOOK 1 - Love Me Like I Am [11]

Naging masmasaya ang mga nalalabing araw ng bakasyon namin. At dahil iyon kay Ely, Ella at higit sa lahat kay JARED na laging nasa bahay ko. Oo tama ang nadinig niyo, Jared. Jared na lang dahil iyon naman talaga ang tawag ko sa kanya nung mga bata pa kami. Naging kuya lang dahil sa ayon nga, basta, alam niyo na iyon! Hehehe. Kaya minsan tintry kong tawagin siya bilang Jared na lang at wala ng Kuya. Pero gusto niya may Kuya pa din dahil daw MAS MALAMBING ANG DATING! Hahaha!! Nakakawindang, malambing daw oh! Nyahahaha.
Anyway, dumating na ang huling taon namin sa High School, 4th year. Since pasukan nanaman, ANDITO nanaman ang kontrabida sa buhay ko.. Si STEPH!! Pero wala akong pakielam dahil nandyan naman si Ely ehh. Basta, subukan niya lang na awayin ako!! SIGE!! Hehehe.
Habang nasa class, ewan ko ba kung sinasadya nila Steph na madinig namin yung pinag-uusapan nila or sadyang malakas lang talaga ang boses niya para magpapansin at magpasikat.
STEPH: “This is what I called, THE YEAR!!”
MIKA: “Steph, bakit naman THE YEAR? Ha?”
STEPH: “This is fourth year right? Our final year in High School.”
IZA: “So?”
STEPH: “Therfore, No one Stops me from shining. Because, I will become the Star of this year.” Ang biglang pagtayo niya habang nakapamewang.
MGA ALIPORES: “Whooaaa!!” sabay palakpakan
STEPH: “Yes.. NO EXCEPTIONS!! Walang kokontra.” Sabay tingin sa lugar namin.
Ngunit bumanat nanaman si Ely na parang nagpaparinig din.
ELY: “Palibhasa ingiterang froglet ka. Puro pasikat at papansin lang ang alam, kahit wala naman pwedeng ipagmalaki sa kanya.. Sa ugali pa lang nya, BASURA NA!”
STEPH: “May sinasabi ka!?!”
ELY: “Oo.. Bakit? May binanggit ba akong name? Bakit? Tinamaan ka ba? Nyahaha!!” ang pang-iinis niya.
ELLA: “Ely.”
ELY: “Sshh!”
AKO: “Ely, Naghahanap ka nanaman ba ng gulo? Tara na labas na tayo.” Sabay hatak sa kanya.
Habang pababa ako, si Jared, Ella, at Ely.

STORY: Ang Munting Lihim [11]

“N-Nasa ospital ako tol...” ang sagot ni kuya sa kabilang linya.

“Di ba sabi mo ay nasa hotel ka? Bakit nasa ospital? At sino iyong babaeng sumingit sa usapan natin?”

“N-nurse ko siya tol...”

“N-nurse???” Para akong biglang natauhan sa narinig. Kinabahan. “B-bakit? Nasaan ka ba talaga?”

“Nasa ospital.”

“Ha? Saang ospital?”

“Dito sa Military Medical City ng Mindanao.”

“Bakit ano ba ang angyari talaga?”

“Mahabang kuwento tol... saka ko na ikuwento sa iyo ha? Ang mahalaga ay buhay ako, ligtas... at nakakausap mo pa.”

“Kuya naman eh. Ano ba ang nangyari talaga? Bakit ayaw mong sabihin?”

“A-ayaw kong mag-alala ka... ayaw kong mag-alala kayo d’yan ng itay at inay. Dapat nga ay hindi na lang ako tatawag eh. Ngunit hindi kita matiis.”

“Kung ayaw mong sabihin, sige. Pero pupuntahan kita d’yan.”

“Nonono! Huwag!” ang mabilis din niyang sagot.

“Bakit?”

“Syempre naman tol... malayo rito. Pangalawa, alam mo ba kung paano pumunta rito? Malayo at mahirap ang pagpunta rito. Saka ka na lang pumunta dito kapag nagbakasyon ako d’yan, isasama kita rito kagaya ng dati... magbabonding tayo.”